لوامع صاحبقرانی، ج 5، ص: 3 صفحه 4

ص: 8

به اعتبار إساف و نایله که بر صفا و مروه گذاشته بودند، و جمعی سعی نکرده بودند که این دو بت را در عمره قضا بعد از سه روز به جای خود گذاشتند بعد از آن که از جهه

آن حضرت برداشته بودند حق سبحانه و تعالی فرمود که بر شما حرجی نیست در سعی هر چند آن بتان در آنجا باشند، پس زراره و محمد بن مسلم گفتند که عرض نمودیم به آن حضرت صلوات اللَّه علیه که اگر کسی در سفر چهار رکعت کند نماز مقصوره را آیا نماز را اعاده می کند یا نه حضرت فرمودند که اگر آیه تقصیر را بر او خوانده اند و علم بوجوب تقصیر به همرسانیده است از تفسیر مذکور و چهار رکعت کرده باشد اعاده می کند، و اگر بر او نخوانده اند و نمی داند بر او اعاده نیست.

حاصل آن که در این مسأله جاهل معذور است، و همین عبارت را شیخ در صحیح از زراره و محمد بن مسلم از آن حضرت صلوات اللَّه علیه روایت کرده است و احادیث صحیحه در کتاب صوم در این باب خواهد آمد که جاهل معذور است در تمام کردن و روزه گرفتن.

[نماز مسافر دو رکعتی است ]

( «و الصّلوات کلّها فی السّفر الفریضه رکعتان کلّ صلاه إلّا المغرب فانّها ثلث لیس فیها تقصیر ترکها رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله فی السّفر و الحضر ثلث رکعات») و هر نماز واجبی در سفر دو رکعت است مگر نماز شام که سه رکعت است و حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله آن را بحال خود گذاشت در سفر و حضر که سه رکعت باشد و بر این مضمون احادیث متواتره وارد است و اجماع مسلمانان است بلکه ضروریست از دین اسلام مگر در آن که نزد شیعه قصر عزیمه است و نزد عامه رخصت است، و در بخاری در چند حدیث هست که تمام

در سفر از بدعتهای عثمانست.

[نماز شکسته سنت پیامبر]

( «و قد سافر رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله إلی ذی خشب و هی مسیره یوم من المدینه یکون إلیها بریدان اربعه و عشرون میلا فقصّر و افطر فصارت سنّه») و بتحقیق که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله بذی خشب بضم خا و شین معجمتین و آن یک روزه راهست از مدینه مشرفه که از مدینه مشرفه تا آنجا دو برید است که بیست و چهار میل باشد که هشت فرسخ باشد پس حضرت تقصیر کردند نماز را و روزه را افطار نمودند پس سنت شد قصر در سفر در صلاه و صوم در هشت فرسخ.

و در صحیح از ابو بصیر منقولست که گفت به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه عرض نمودم که در چه مقدار راه قصر می کند مسافر حضرت فرمودند که یک روزه راه یا دو برید به درستی که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله بذی خشب فرمودند و قصر نمودند گفتم که ذی خشب چه مقدار راه بود حضرت فرمودند که دو برید بود هشت فرسخ، و ظاهرا صدوق مضمون این حدیث را ذکر کرده است.