لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 114

به سایلان چیزی دهید هر مطلبی که دارید به فقرا بگوئید که هم چنین دعا کنید از جهه ما که دعای ایشان در حق شما مستجاب می شود و در حق خودشان مستجاب نمی شود.

و در صحیح از حضرت ابو الحسن کاظم یا رضا صلوات اللَّه علیهما منقولست که دعای هیچ کس را حقیر مدانید زیرا که دعای یهود و نصاری در حق شما مستجاب می شود و در حق خودشان مستجاب نمی شود و در حسن کالصحیح منقول است از حضرت علی بن الحسین صلوات اللَّه علیهما که هر که تصدق کند بر مسکینی ضعیف و آن مسکین در آن ساعت دعا کند دعای او مستجاب می شود و از این جهت است که خطاب به حضرت سید المرسلین صلوات اللَّه علیه رسید که چون زکات را بگیری از جهه دهندگان دعا کن که دعای تو سبب ازدیاد ایمان ایشان می شود و امام و فقیه نیز دعا می کنند از جهه ایشان، و سائل را خفت است دعا کردن مگر آن که ایشان بطلبند دعا را که خفت نخواهد بود (و قال الصّادق صلوات اللَّه علیه فی الرّجل یعطی غیره الدّراهم یقسمها قال یجری له من الاجر مثل ما یجری للمعطی و لا ینتقص من اجره شی ء) و در کافی و بعضی از نسخ و لا ینقص المعطی من اجره شیئا و در صحیح از جمیل منقول است که آن حضرت فرمودند که هر

گاه شخصی چیزی از نقره یا غیر آن به شخصی دهد که او قسمت کند آن را در میان فقرا از جهه قسمت کننده آن مقدار ثواب هست که مالک را هست و از بهره مالک چیزی کم نمی شود یا او از حصه مالک چیزی را کم نمی کند