لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 125

است و این مجازیست شایع در میان عرب و عجم بلکه جمیع اهل لسان.

و از آن حضرت صلوات اللَّه علیه منقولست که فرمودند که هیچ چیز نزد حق سبحانه و تعالی محبوبتر از این نیست که دراهم را به نزد امام صلوات اللَّه علیهم برند و حق سبحانه هر درهمی را مانند کوه احد می کند و خود فرموده است که کیست که قرض دهد یعنی از جهه رضای او به او قرض دهد قرضی نیکو چون هر چه در راه او داده می شود قرض است و اینجا قرض حسن است که بهترین قرضهاست تا مضاعف گرداند از جهه او اضعاف بسیار، پس حضرت فرمودند که و اللَّه که این آیه در صله امام نازل شده است و بس و حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه فرموده است که از شما قرض طلبیده است حق سبحانه و تعالی و حال آن که خزینهای آسمانها و زمینها از اوست و این از محض شفقت و احسان اوست که مال خود را از بنده خود از جهه مصلحت آن بنده قرض فرموده است.

و حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که حق سبحانه و تعالی احتیاجی بخلق ندارد که قرض طلبیده است از آن چه در

دست خلایق است بلکه هر چه مال خداست از جهه ولی اوست که معصوم است و هر که اعتقاد کند که امام محتاج است به آن چه در دست خلایق است او کافر است بلکه مردمان محتاجند که امام از ایشان قبول فرماید چنانکه حق سبحانه و تعالی خطاب به معصوم کرده است که بگیر از اموال صدقه را تا ایشان را مطهر و مزکی سازی و اخبار بسیار بر این مضامین وارد شده است و شکی نیست که هر آیه که وارد شده است در فضیلت خیرات شامل صله امام صلوات اللَّه علیه هست مگر آن چه بیرون رفت و شک نیست که عالم بوجود معصوم بر پاست و حق