لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 145

و کالصحیح منقولست از علی بن

غراب که آن حضرت صلوات اللَّه علیه بمن فرمودند که می خواهی ترا خبر دهم به بیخ اسلام و شاخ آن و بلندی آن گفتم بلی حضرت فرمودند که بیخ اسلام نماز است و هر گاه نماز نکند بمنزله کافر است، و گویا درخت اسلام را که در باغ سینه او کشته بود حق سبحانه و تعالی آن درخت را کند و شاخ درخت اسلام زکاتست که هر گاه زکات ندهند گویا شاخهای آن را بریدند که اسلامش زایل نشده است اما در حکم زوال است به اعتبار عدم حاصل، و بلندی و شرف و علو اسلام در جهاد کردنست در راه رضای الهی، می خواهی که خبر دهم ترا ببابهای خیر روزه سپریست از آتش جهنم و همه ابواب خیر از جهه خلاصی از نار است پس گویا صوم جمیع آن ابوابست یا آن که حضرت همه را فرموده باشد و او یکی را که در خاطرش مانده بود یا اهم بود ذکر کرد و یا آن که چون روزه گرفتی روزه ترا بجمیع عبادات می دارد.

(و قال صلوات اللَّه علیه فی قول اللَّه عزّ و جلّ وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ قال یعنی بالصّبر الصّوم و قال اذا نزلت بالرّجل النّازله او الشّدّه فلیصم فانّ اللَّه عزّ و جلّ یقول وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ.)

و در کافی به جای و الصلاه یعنی الصیام است. و کالصحیح منقول است از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه در تفسیر آیه کریمه «وَ اسْتَعِینُوا» و آن دو آیه است یکی واو دارد که بحسب ظاهر خطاب بیهود است چون در ضمن حکایات ایشان است و یکی خطاب به

مؤمنان است بعنوان یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا و دور نیست که تکرار آیه در این حدیث به اعتبار تکرار آیه باشد و بنا بر این می باید یکی و او نداشته باشد و نساخ یا روات غافل شده