- اشاره 1
- باب حقّ الحصاد و الجداد 1
- [تتمه کتاب الزکاه] 1
- جلد ششم 1
- باب الحقّ المعلوم و الماعون 7
- اشاره 14
- [الخراج ] 14
- باب الخراج و الجزیه 14
- [الجزیه ] 17
- باب فضل اصطناع المعروف 33
- باب ثواب القرض 48
- باب ثواب انظار المعسر 50
- باب ثواب تحلیل المیّت 53
- باب استدامه النّعمه باحتمال المؤنه 54
- [بهترین شما سخی ترین ] 55
- باب فضل السّخاء و الجود 55
- اشاره 55
- [سخی بهتر از گناه کار است ] 56
- [چهار چیز مقابل چهار چیز] 57
- [هر که یقین دارد به عوضی سخاوت می کند] 58
- [حسرت در آخرت ] 60
- [بخیل کسی است که زکات واجب را ندهد] 61
- [بخل و شح ] 62
- [چهار چیز از منجیات است ] 65
- [خیر در میانه روی است ] 66
- باب فضل سقی الماء 76
- باب ثواب اصطناع المعروف إلی العلویّه 78
- [قیامت و صدقه ] 86
- اشاره 86
- باب فضل الصّدقه 86
- [صدقه نفی فقر می کند] 86
- [مداوای مریض با صدقه ] 87
- [صدقه هفتاد بلا دفع می کند] 89
- [مریض با دست خود صدقه دهد] 90
- [روز را با صدقه شروع کنید] 91
- [صدقه سر دفع غضب خداوند می کند] 96
- [سائل به شب را رد نکنید] 97
- [صدقه و قرض ] 101
- [صدقه بر ذی رحم افضل است ] 102
- [از رحمت الهی دور است کسی که بار خود را بر دوش مردمان اندازد] 103
- [توسعه بر عیال ] 103
- [اگر ندانی که سائل فقیر است ] 107
- [رد سائل ] 108
- [سه سایل را بدهید و اگر بیشتر بدهید بهتر] 113
- [هر که دری از سؤال بر روی خود بگشاید حق دری از فقر بر روی او گشاید] 116
- باب ثواب صلاه الامام 124
- [کتاب الصوم ] 132
- باب علّه فرض الصّیام 132
- [اسلام بر پنج چیز بنا شده ] 137
- باب فضل الصّیام 137
- [صائم در عبادت خداست و لو خواب باشد] 138
- [روزه امان از آتش است ] 138
- [صوم مخصوص منست و من جزا می دهم به سبب روزه ] 141
- [صدقه دفع شیطان می کند] 143
- [اصل اسلام و فرعه ] 144
- [صایم را دو خوشحالی است ] 147
- [هر که خالصا للّه عز و جل یک روز در هوای گرم روزه دارد] 147
- [بوی دهان صائم ] 147
- [خواب قیلوله برای روزه دار] 148
- باب وجوه الصّوم 149
- اشاره 163
- باب صوم السّنّه 163
- [صوم الدهر] 164
- [روزه رسول اللَّه ] 165
- [سه روز روزه در ماه ] 167
- [ثواب افطاری دادن ] 178
- [روزه عاشورا] 181
- باب صوم التّطوّع و ثوابه من الایّام المتفرّقه 181
- اشاره 181
- [روزه اول ذی حجه ] 184
- [روز نهم ذی حجه ] 186
- [روزه بیست و پنج ذی القعده ] 195
- [بیست و ششم ذی القعده ] 196
- [روزه هیجده ذی الحجه ] 197
- [روزه اول محرم ] 246
- [روزه مستحبی را تا عصر می شود نیت کرد] 249
- باب ثواب صوم رجب 250
- باب ثواب صوم شعبان 264
- اشاره 273
- باب فضل شهر رمضان و ثواب صیامه 273
- [خطبه پیامبر قبل از رمضان ] 273
- [لیله القدر] 281
- [اثر روزه رمضان ] 282
- [کسی که به مسکر افطار کند] 284
- [آزادی اسیر در رمضان ] 285
- [کسی که رمضان آمرزیده نشود] 285
- [در رمضان ارزاق تقسیم می شود] 286
- [نزول قران در رمضان ] 286
- [روزه رمضان قبل از اسلام بر کسی واجب نبود] 288
- باب القول عند رؤیه هلال شهر رمضان 294
- باب ما یقال فی اوّل یوم من شهر رمضان 303
- [دعا امام کاظم ع ] 303
- [دعا امام سجاد ع ] 312
- باب القول عند الافطار 316
- [آیات الصوم ] 318
- باب اداب الصّائم و ما ینقض صومه و ما لا ینقضه 318
- اشاره 318
- [اجتناب از چهار چیز] 330
- [کذب بر خدا و رسول ] 331
- [روزه چشم و گوش ] 331
- [روزه سکوت ] 332
- [جماع در صوم ] 332
- [ماه رمضان و استغفار و دعا] 333
- [هر بنده که روزه باشد و او را دشنام دهند] 334
- [شعر مخوان در ماه رمضان ] 334
- [حجامت روزه دار] 336
- [سرمه کشیدن روزه دار] 338
- [مسواک زدن روزه دار] 339
- [مضمضه و استنشاق صایم ] 341
- [آروغی که بی اختیار بالا آید] 341
- [حقنه کردن صائم ] 343
- [جایز نیست صایم را که روغن و شیر در بینی چکاند] 343
- [باکی نیست که روزه دار دانه به دهن بچه کبوتر کند] 344
- [باکی نیست در چکانیدن دوا در گوش صایم ] 344
- [باکی نیست که طباخ مرق طعام را از زبانش بچشد] 346
- [باکی نیست بوی خوش را در صوم ] 346
- [انگشتری را در دهان می تواند بگیرد] 347
- [احتلام در رمضان ] 348
- [بوی خوش تحفه روزه دار است ] 349
- [صایمی که دندانش را بکند] 349
- [دخول حمام ] 350
- [صایم اگر پیر باشد و زن را ببوسد] 350
- [تماس با زنان ] 353
- [صایم نرگس را نبوید] 356
- [شخصی که افطار کند در ماه رمضان ] 363
- باب ما یجب علی من افطر او جامع فی شهر رمضان متعمّدا او ناسیا 363
- اشاره 363
- [جماع کردن با زن خود در ماه رمضان ] 364
- [اگر نسیانا چیزی بخورد] 379
- [اگر غسل را فراموش کند] 382
- [اگر گمان کرد افطار شده ولی نشده بود] 391
- باب الحدّ الّذی یؤخذ فیه الصّبیان بالصّوم 394
- باب الصّوم للرّؤیه و الفطر للرّؤیه 397
- باب صوم یوم الشّک 407
- باب الرّجل یسلم و قد مضی بعض شهر رمضان 415
- باب الوقت الّذی یحلّ فیه الافطار و تجب فیه الصّلاه 416
- باب الوقت الّذی یحرم فیه الاکل و الشّرب علی الصّائم و تحلّ فیه صلاه الغداه 419
- باب حدّ المرض الّذی یفطر صاحبه 424
- باب ما جاء فی من یضعف عن الصّیام من شیخ او شاب او حامل او مرضع 428
- باب ثواب من فطّر صائما 435
- باب ثواب السّحور 440
- باب الرّجل یتطوّع بالصّیام و علیه شی ء من الفرض 443
- [نماز شب به جماعت ] 444
- باب الصّلاه فی شهر رمضان 444
- [نماز شب در رمضان ] 446
- [نوافل در ماه رمضان ] 447
- باب ما جاء فی کراهه السّفر فی شهر رمضان 456
- [افطار در سفر صدقه الهی است ] 463
- باب وجوب التّقصیر فی الصّوم فی السّفر 463
- [خیار و شرار امت ] 467
- [سفر معصیت ] 469
- [روزه مستحبی در سفر] 471
- [سفر بعد از ظهر] 472
- [ورود قبل از ظهر] 476
- [جماع کردن مسافر در رمضان ] 478
- [جاهل به حکم مسافر] 480
- باب صوم الحائض و المستحاضه 481
- [حکم حائض ] 481
- اشاره 481
- [حکم مستحاضه ] 483
- باب قضاء صوم شهر رمضان 487
- [قضای رمضان در سفر نمی شود] 487
- [روزه رمضان در هر ماهی ممکن است ] 489
- [ادامه مرض تا رمضان بعدی ] 490
- [شخصی که روزه قضا ماه رمضان گیرد و جماع کند] 493
- [افطار قضای رمضان قبل از ظهر] 495
- [هر گاه زن پاک شود استحبابا از جهه تشبه بروزه داران و آن روز را قضا می کند] 500
- [روزه مستحبی را تا عصر می شود نیت کرد] 500
- [اگر دو ماه نتواند پشت سر هم به جا آورد] 501
- [ادامه مرض تا مرگ ] 511
- باب قضاء الصّوم عن المیّت 511
- [اگر کسی بمیرد و قضای روزه بر او باشد] 513
- باب فدیه صوم النّذر 517
- باب صوم الاذن 518
- [غسل در دهه آخر] 521
- باب الغسل فی اللّیالی المخصوصه فی شهر رمضان 521
- [غسل لیالی متبرکه وقت غروب باشد] 523
- [عبادت در دهه آخر 524
- [صد رکعت نماز در لیالی المتبرکه ] 525
- [شب قدر اول سال است ] 528
- [خواب پیامبر و منبر او بدست بنی امیه ] 530
- [شب قدر در هر سال ] 533
- [شب قدر از هزار ماه که شب قدر ندارد بهتر است ] 536
- [تورات و انجیل هم در رمضان نازل شد] 538
- [علامت لیله القدر] 538
- [شب قدر یکی از دو شب است ] 539
- [شب قدر یکی از سه شب ] 541
- باب الدّعاء فی کلّ لیله من العشر الأواخر من شهر رمضان. 542
- [دعاهای دهه اخیر] 542
- [دعای وداع رمضان ] 557
- باب التّکبیر لیله الفطر و یومه و ما یقال فی سجده الشّکر بعد المغرب 567
- باب ما یجب علی النّاس اذا صحّ عندهم بالرّویه یوم الفطر بعد ما اصبحوا صائمین 571
- [طعام دادن به روزه خوار] 573
- باب النّوادر 573
- [ماه رمضان همیشه سی روز است ] 574
- [روزه در ایام تشریق ] 579
- [روزه وصال ] 580
- [روزه دهر] 582
- [نگویید رمضان بگویید شهر رمضان ] 584
- [جماع در شب اول ماه ] 585
- [روز عید فطر] 586
- [خوشحالی در روز عید] 589
- [روز عید روز غم ] 590
- [روز اول شوال ] 593
- باب الفطره 594
- [فطره بر همه مسلمین ] 594
- اشاره 594
- [مقدار فطره ] 595
- [بر یتیم و محتاج زکات فطره نیست ] 598
- [فطره میهمان ] 600
- [زکات مملوک ] 602
- [بچه که عید بدنیا آید] 602
- [زکات یک نفر بر دو نفر نمی شود] 602
- [زکات از جانب دیگری ] 603
- [زکات عبد مکاتب ] 604
- [خرما بهتر از هر چیز است ] 606
- [هم سایه مقدم بر هر کس است ] 607
- [ندادن زکات احتمال مرگ را همراه دارد] 609
- [زکات فطره کنار گذاشته شود] 610
- [زکات از جمیع عیال ] 611
- [اخراج قبل از وقت ] 611
- [فطره عیال ] 613
- [زکات فطره جبران زکات واجب ] 616
- [فطره مکمل روزه است ] 617
- باب الاعتکاف 618
- [اعتکاف بدون روزه نیست ] 618
- اشاره 618
- [اعتکاف پیامبر] 622
- [اعتکاف در بعض مساجد] 623
- [اعتکاف در بیوت مکه ] 626
- [شرط کردن در اعتکاف ] 628
- [اعتکاف بیش از سه روز] 631
- [عدم خروج از مسجد] 632
- [اگر در اعتکاف حیض شود] 633
- [جماع در اعتکاف ] 634
- [ثاب اعتکاف ] 634
- [اعتکاف پیامبر در رمضان ] 636
- [اعتکاف و حیض ] 636
- [اعتکاف و حاجت مؤمن ] 637
بابست باین عبارت می فرمایند که حق سبحانه و تعالی می فرماید بحدیث قدسی و گاهی به عبارات دیگر.
[صوم الدهر]
(روی الحسن بن محبوب عن جمیل بن صالح عن محمّد بن مروان قال سمعت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه یقول کان رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله یصوم حتّی یقال لا یفطر و یفطر حتّی یقال لا یصوم ثمّ
صام یوما و افطر یوما ثمّ صام الاثنین و الخمیس ثمّ آل من ذلک إلی صیام ثلاثه ایّام فی الشّهر الخمیس فی اوّل الشّهر و اربعاء فی وسط الشّهر و خمیس فی آخر الشّهر و کان صلوات اللَّه علیه یقول ذلک صوم الدّهر و قد کان ابی صلوات اللَّه علیه یقول ما من احد ابغض إلیّ من رجل یقال له کان رسول اللَّه صلوات اللَّه علیه یفعل کذا و کذا فیقول لا یعذّبنی اللَّه علی ان اجتهد فی الصّلاه و الصّوم کانّه یری انّ رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و اله ترک شیئا من الفضل عجزا عنه) و مرویست کالصحیح از محمد که گفت از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه شنیدم که می فرمودند که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و اله مدتی روزه می گرفتند تا آن که صحابه از مداومت آن حضرت بر صوم می گفتند که حضرت من بعد روزه را نخواهد خورد دیگر مدتی افطار می فرمودند تا آن که می گفتند که روزه نخواهد گرفت دیگر روزه حضرت داود را می گرفتند که یک روز روزه بودند و یک روز افطار می فرمودند دیگر دوشنبه و پنجشنبه را روزه می گرفتند و دوشنبه در این حدیث غریبست و بر تقدیر صحت از حضرت صادق (ع) تقیه فرموده خواهند بود، دیگر باین منتهی شد عاقبت که این سه روز را در هر ماهی روزه می گرفتند پنجشنبه اول ماه و چهار شنبه ای در