لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 165

وسط ماه و پنج شنبه ای در آخر ماه و از تنکیر هر دو ظاهر می شود که گاهی چهار شنبه اول وسط را می گرفته باشند و گاهی دویم را و هم چنین

در پنجشنبه، و در پنجشنبه حدیث هست و حضرت می فرمودند که اگر کسی مداومت بر این روزه کند چنانست که همیشه روزه گرفته باشند و بتحقیق که پدرم صلوات اللَّه علیه می فرمودند که هیچ کس نزد من دشمنت را از کسی نیست، و در بعضی از نسخ إلی اللَّه عز و جل است و ظاهرا سهو نساخ باشد چون در کافی و ثواب الاعمال إلی است که به او گویند که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله این مقدار و این مقدار عبادت می کردند و او گوید که حق سبحانه و تعالی مرا عذاب نخواهد کرد بر آن که سعی کنم و بسیار کنم نماز و روزه را و لفظ و الصوم در آن دو کتاب نیست اگر چه بودنش أنسب است باین باب گویا این مرد گمان می کند که آن حضرت صلی اللَّه علیه و آله چیزی از فضایل را ترک نموده اند که از آن عاجز شده باشند و محمول است بر سنت که بر آن زیاده کردن تشریع است مثل آن که بگویند که نافله ظهر را ده رکعت کردن بهتر است اما اگر شب تا صباح عبادت کنند چنانکه حضرت امیر المؤمنین و علی ابن الحسین و امام رضا بلکه جمیع ائمه هدی صلوات اللَّه علیهم شبانه روزی هزار رکعت نماز می کردند نهایت مرتبه کمال است.

[روزه رسول اللَّه ]

(و فی روایه حمّاد بن عثمان عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال صام رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و اله حتّی قیل ما یفطر ثمّ افطر حتّی قیل ما یصوم ثمّ صام صوم داود علیه السّلام یوما و یوما لا ثمّ قبض

صلوات اللَّه علیه و اله علی صیام ثلاثه ایّام فی الشّهر و قال یعدلن صوم الدّهر و یذهبن بوحر الصّدر و قال حماد الوحر الوسوسه قال