لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 195

آن، و با آن که از اخبار ما و کتب علما شیعه قلیلی مانده است باز متواتر است و در ضمن اخبار در روضه مذکور است و در اینجا نیز اشاره به آن خواهد شد و لیکن إن شاء اللَّه کتابی جدا ضرور است تالیف نمودن چون متروک شده است کتب و مذاهب شیعه الیوم به اعتبار اشتغال طلبه به کتب حکما و عامه، و شیطان در این باب سعی خود را تمام کرده است و لیکن این حقیر به تایید اللَّه چنان کرده ام که آب رفته به جوی باز آید و حق سبحانه و تعالی حکایت دابه الارض و رجعت را در قرآن مجید با هم آورده است و عامه قایل به دابه شده اند بلفظ اما بحسب واقع منکرند.

و مولانا نظام الدین نیشابوری که بحسب ظاهر از کبار علماء عامه است اما در واقع شیعه است و در تفسیر خود در سوره نمل از طرف شیعه وجوه بسیار گفته است و إن شاء اللَّه در تفسیر مجمع البحرین که بحسب اعطاء حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله در رؤیا به آن مامور شده ام مذکور خواهد شد و إن شاء اللَّه تفسیری تمام شود و خواهد شد که در متشابهات قرآنی همگی از آثار ائمه هدی صلوات اللَّه علیهم مبین شود و فی الحقیقه جامع الثقلین باشد چنانکه در این دو سه روز جدیدا بشارت به آن واقع شد در ضمن بشارات بسیار که یکی از آن این بود که ذلک فضل اللَّه یؤتیه من یشاء و اللَّه

ذو الفضل العظیم.

[روزه بیست و پنج ذی القعده ]

(و روی عن الحسن بن علیّ الوشّاء قال کنت مع ابی و انا غلام فتعشینا عند الرّضا صلوات اللَّه علیه لیله خمسه و عشرین من ذی القعده فقال له لیله خمسه و عشرین من ذی القعده ولد فیها ابراهیم و ولد فیها عیسی بن مریم علیهما السّلام و فیها دحیت الأرض من تحت الکعبه فمن صام ذلک الیوم کان کمن صام ستّین شهرا)