لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 250

و در صحیح از هشام منقولست که به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه عرض نمودم که هر گاه شخصی صبح کند و نیت روزه را نداشته باشد و چون روز بلند شود خواهد که روزه بگیرد حضرت فرمودند که اگر پیش از زوال نیت کند کل روز حساب می شود از جهه او و اگر بعد از زوال نیت کند از آن وقت که نیت کرده است از جهه او محسوب است.

و در صحیح از آن حضرت صلوات اللَّه علیه منقولست که حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه به منزل می آمدند و می فرمودند که چیزی دارید و اگر نه روزه بگیرم پس اگر چیزی بود در خانه می آوردند و آن حضرت صلوات اللَّه علیه تناول می فرمودند و اگر نه روزه می گرفتند.

و کلینی و شیخ در

موثق از سماعه از آن حضرت صلوات اللَّه علیه روایت کرده اند در صایم که مخیّر است تا زوال آفتاب حضرت فرمودند که این در روزه واجبست، و اما نافله هر وقت که خواهد می تواند خورد.

باب ثواب صوم رجب

(روی ابان بن عثمان عن کثیر النّوّاء عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال انّ نوحا صلوات اللَّه علیه رکب السّفینه اوّل یوم من رجب فامر علیه السّلام من معه ان یصوموا ذلک الیوم و قال من صام ذلک الیوم تباعدت عنه النّار مسیره سنه و من صام سبعه ایّام اغلقت عنه ابواب النّیران السّبعه و من صام ثمانیه ایّام فتحت له ابواب الجنان الثّمانیه و من صام خمسه عشر یوما اعطی مسألته و من زاد زاده اللَّه عزّ و جلّ) این بابی است در ثواب روزه ماه رجب در موثق کالصحیح منقول است از ابان و او از اهل إجماع است پس ضرر ندارد ضعف کثیر که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که حضرت نوح علیه السلام در کشتی سوار شدند در روز اول ماه رجب پس حضرت امر فرمودند اهل کشتی را که آن روز را روزه دارند و فرمودند که هر که آن روز را روزه دارد آتش جهنم یک ساله راه از او دور گردد و اگر هفت روز روزه دارد هفت در جهنم بر روی او بسته شود، و هر که هشت روز از آن روز روزه دارد هشت در بهشت بر روی او گشاده شود و هر که پانزده روز را روزه دارد هر چه از حق سبحانه و تعالی بطلبد آن را عطا فرمایند و هر که از پانزده

روز زیاد کند حق سبحانه و تعالی ثواب را زیاده کند.