لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 285

مایع باشد یا اعم تا شامل بنک نیز باشد، یا کسی که عداوت داشته باشد با مؤمنان، یا کسی که صاحب دو شاه باشد گفت عرض نمودم که صاحب دو شاه کیست حضرت فرمودند که شطرنج است که به آن قمار بازی می کنند و دو لعبت را شاه نامیده اند و چون در اول حدیث با حدیث سابق موافق بود و این حدیث مشتمل بر زیادتی بود تا الا را انداخت که تا ظاهر شود که در آخر زیادتی دارد و بسیاری از محدثین از جهه اختصار چنین می کنند.

[آزادی اسیر در رمضان ]

(و کان رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و اله اذا دخل شهر رمضان اطلق کلّ اسیر و اعطی کلّ سائل) و صدوق بسند خود از عبد اللَّه بن عباس روایت کرده است که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله چون داخل می شده ماه رمضان هر اسیری که نزد آن حضرت بود که مخیر بودند میانه منّت نهادن و فدا گرفتن یا مخیر بودند میان کشتن یا منت نهادن یا فدا گرفتن منت می نهادند بر او و او را رها می کردند از جهه تعظیم ماه رمضان، و هر سایلی که از آن حضرت سؤال می کرد رد نمی فرمودند و به او

عطا می کردند هر چند مستحق عطا نبود.

[کسی که رمضان آمرزیده نشود]

(و روی هشام بن الحکم عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال من لم یغفر له فی شهر رمضان لم یغفر له إلی قابل الّا ان یشهد عرفه) و در صحیح بنه سند منقول است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر کرا نیامرزند در ماه رمضان دیگر نخواهند آمرزید مگر آن که عرفه را دریابد به آن که حج رود یا در هر جا که باشد مشغول دعا و تضرع و زاری باشد چون این دو وقت بار عام داده اند و هر شب چندین هزار کس را می آمرزند هر که اندک قابلیّت رحمت الهی را دارد البته مغفور می شود پس