لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 289

و اله و علی أمّته. و قد اخرجت هذه الاخبار و الّتی رویتها فی هذا المعنی فی کتاب فضائل شهر رمضان) و کالصحیح منقول است از حفص که گفت شنیدم که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه می فرمودند که حق سبحانه و تعالی روزه ماه رمضان را بر هیچ امتی پیش از ما واجب نگردانید پس عرض نمودم که این آیه چه معنی دارد که حق سبحانه و تعالی می فرماید که واجب شده است روزه بر شما چنانکه واجب شده بود بر جمعی که پیش از شما بودند حضرت فرمودند که روزه ماه رمضان واجب نبود مگر بر پیغمبران نه بر امم سابقه پس حق سبحانه و تعالی این امت را بر سایر امم فضیلت داد و روزه ماه رمضان را واجب گردانید بر رسول خدا و امت او و بتحقیق که این احادیث را با احادیثی که بما رسیده است در این باب که باب فضایل صوم ماه رمضانست ذکر کرده ام در کتابی بخصوص فضایل ماه رمضان.

و کالصحیح منقول است از محمد بن مسلم که گفت از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه شنیدم که فرمودند که حق سبحانه و تعالی را فرشتگان چند هست که موکلند بر روزه داران و استغفار می کنند از جهه ایشان از اول ماه تا به آخر ماه و ندا می کنند روزه داران را در هر شب در وقت افطار ایشان که بشارت باد شما را ای بندگان حق سبحانه و تعالی که اندکی گرسنگی کشیدید و بسیار تنعم خواهید کرد و حق سبحانه و تعالی برکت دهد در

عمر شما و در فرزندان و اموال شما تا چون شب آخر می رسد ایشان را ندا می کنند که بشارت باد شما را ای بندگان حق سبحانه و تعالی که حق سبحانه و تعالی گناهان شما را آمرزید و توبه شما را قبول کرد پس سعی کنید که من بعد بد مکنید.