لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 332

محمد که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه روزه گیری باید که گوش تو نیز روزه باشد از شنیدن غیبت و بهتان و سازها و غنا و امثال اینها بلکه از هر چه فایده اخروی بر شنیدن آن نباشد و هم چنین روزه باشد چشمت از هر حرامی بلکه از هر مباحی نیز و مو و پوست تو به بدن نامحرم نرسد و غیر این اعضا را نیز

شمردند، و فرمودند که می باید که روز روزه ات مانند روز عدم روزه نباشد به آن که مطلق منهیات و مکروهات و مباحات نیز از تو صادق نشود و کل روز را صرف طاعت و عبادت الهی کنی بلکه کل شب را نیز.

[جماع در صوم ]

(و قال النّبیّ صلّی اللَّه علیه و اله انّ اللَّه تبارک و تعالی کره لی ستّ خصال و کرهتهنّ للأوصیاء من ولدی و اتباعهم من بعدی احدها الرّفث فی الصّوم) و در موثق از آن حضرت صلی اللَّه علیه و آله منقول است که خداوند عالمیان نخواست که من شش چیز را به جا آرم و من نیز کراهت دارم که اوصیاء من که فرزندان منند و شیعیان ایشان بعد از من این کارها را بکنند یا یکی از آنها را بفعل آورند و یکی از آن شش جماع است یا فحش گفتن در حالت صوم، و سه مرتبه قبل از این نیز گذشت در ابواب طهارت و صلاه و زکات بتمامها و در اینجا اکتفا به خصلتی کرد که مناسب این مقام بود و اگر مراد از رفث جماع باشد ترک آن جزو حقیقت صوم است و اگر فحش باشد ترکش از مکملاتست اگر چه فی نفسه ترک آن واجبست و فحش گفتن حرام است.

[روزه سکوت ]

(و روی ابو بصیر عن الصّادق صلوات اللَّه علیه انّه قال انّ الصیام لیس من الطّعام و الشّراب وحده انّ مریم قالت إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً ای صمتا فاحفظوا ألسنتکم و غضّوا ابصارکم و لا تحاسدوا و لا