لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 333

تنازعوا فانّ الحسد یاکل الایمان کما تاکل النّار الحطب) و در موثق منقولست که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که روزه از خوردن و آشامیدن نیست و بس، نمی بینی که حضرت مریم فرمودند که من از جهه حق سبحانه و تعالی نذر کرده ام روزه را یعنی خاموشی را پس حفظ کنید زبانهای خود را و به پوشانید

چشمهای خود را و حسد و رشک یکدگر را مبرید و با هم منازعه و جدال مکنید به درستی که حسد ایمان را را باطل می کند چنانکه آتش هیمه را و استشهادی که به آیه فرمودند به اعتبار این است که اگر چه در این امت روزه خاموشی که در بنی اسرائیل بود نیست اما خاموشی در روزه از ما لا یعنی و لا طایل و بی هده هست و دلیل حسد از جهه حسد است یا از جهه حسد و نزاع هر دو به اعتبار آن که غالب اوقات نزاعها از حسد بهم می رسد و یا به اعتبار آن که حسدی که در ضمیر است سبب زوال ایمان است منازعه که در زبان و سنان باشد چگونه خواهد بود.

[ماه رمضان و استغفار و دعا]

(و قال امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه علیکم فی شهر رمضان بکثره الاستغفار و الدّعاء فامّا الدّعاء فیدفع البلاء عنکم و امّا الاستغفار فتمحی به ذنوبکم) و در قوی از آن حضرت صلوات اللَّه علیه منقولست که فرمودند که بر شما باد در ماه رمضان به بسیاری استغفار و دعا اما دعا پس آن دفع می کند بلاها را از شما و اما استغفار و طلب مغفرت سبب محو شدن گناهان شماست و به همین سند از حضرت صادق صلوات اللَّه علیه منقولست که حضرت سید الساجدین صلوات اللَّه علیه چون ماه رمضان می شد سخن نمی فرمودند مگر دعا و تسبیح و استغفار و تکبیر را و در وقت افطار می گفتند که خداوندا اگر خواهی که بکنی