لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 335

چنین است که حق سبحانه و تعالی می فرماید که این بنده را از آتش جهنم من امان دهید و او را به بهشت من درآورید.

(و سمع رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و اله امرأه تسبّ جاریه لها و هی صائمه فدعا رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله بطعام فقال لها کلی فقال انّی صائمه فقال کیف تکونین صائمه و قد سببت جاریتک انّ الصّوم لیس من الطّعام و الشّراب فقط) و کالصحیح منقول است از جراح از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که حضرت سید

المرسلین صلی اللَّه علیه شنیدند که زنی کنیز خود را دشنام می داد آن زن روزه بود پس حضرت فرمودند که تا طعامی آوردند و به آن زن فرمودند که بخور آن زن گفت من روزه ام حضرت فرمودند که چگونه روزه و حال آن که کنیزک خود را دشنام دادی به درستی که روزه همین از خوردن و آشامیدن نیست و بس.

(و قال الصّادق صلوات اللَّه علیه اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک من الحرام و القبیح ودع المراء و اذی الخادم و لیکن علیک و قار الصّائم و لا تجعل یوم صومک کیوم فطرک) و این حدیث تتمه حدیث سابق است چنانکه در کافی است و چون جراح شنید که حضرت جزو اول را از حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله روایت فرمودند گفت قال و قال و چون قال اول از قلم نساخ افتاده است متوهم می شود که حدیث دیگر باشد و حدیث اول باین تتمه تمامتر است که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه روزه گیری پس باید که گوش و چشمت روزه باشند از حرام و قبیح و ترک مکن مجادله را اگر چه در مسائل علمی