- اشاره 1
- باب حقّ الحصاد و الجداد 1
- جلد ششم 1
- [تتمه کتاب الزکاه] 1
- باب الحقّ المعلوم و الماعون 7
- [الخراج ] 14
- اشاره 14
- باب الخراج و الجزیه 14
- [الجزیه ] 17
- باب فضل اصطناع المعروف 33
- باب ثواب القرض 48
- باب ثواب انظار المعسر 50
- باب ثواب تحلیل المیّت 53
- باب استدامه النّعمه باحتمال المؤنه 54
- [بهترین شما سخی ترین ] 55
- باب فضل السّخاء و الجود 55
- اشاره 55
- [سخی بهتر از گناه کار است ] 56
- [چهار چیز مقابل چهار چیز] 57
- [هر که یقین دارد به عوضی سخاوت می کند] 58
- [حسرت در آخرت ] 60
- [بخیل کسی است که زکات واجب را ندهد] 61
- [بخل و شح ] 62
- [چهار چیز از منجیات است ] 65
- [خیر در میانه روی است ] 66
- باب فضل سقی الماء 76
- باب ثواب اصطناع المعروف إلی العلویّه 78
- [صدقه نفی فقر می کند] 86
- اشاره 86
- [قیامت و صدقه ] 86
- باب فضل الصّدقه 86
- [مداوای مریض با صدقه ] 87
- [صدقه هفتاد بلا دفع می کند] 89
- [مریض با دست خود صدقه دهد] 90
- [روز را با صدقه شروع کنید] 91
- [صدقه سر دفع غضب خداوند می کند] 96
- [سائل به شب را رد نکنید] 97
- [صدقه و قرض ] 101
- [صدقه بر ذی رحم افضل است ] 102
- [توسعه بر عیال ] 103
- [از رحمت الهی دور است کسی که بار خود را بر دوش مردمان اندازد] 103
- [اگر ندانی که سائل فقیر است ] 107
- [رد سائل ] 108
- [سه سایل را بدهید و اگر بیشتر بدهید بهتر] 113
- [هر که دری از سؤال بر روی خود بگشاید حق دری از فقر بر روی او گشاید] 116
- باب ثواب صلاه الامام 124
- باب علّه فرض الصّیام 132
- [کتاب الصوم ] 132
- [اسلام بر پنج چیز بنا شده ] 137
- باب فضل الصّیام 137
- [روزه امان از آتش است ] 138
- [صائم در عبادت خداست و لو خواب باشد] 138
- [صوم مخصوص منست و من جزا می دهم به سبب روزه ] 141
- [صدقه دفع شیطان می کند] 143
- [اصل اسلام و فرعه ] 144
- [بوی دهان صائم ] 147
- [هر که خالصا للّه عز و جل یک روز در هوای گرم روزه دارد] 147
- [صایم را دو خوشحالی است ] 147
- [خواب قیلوله برای روزه دار] 148
- باب وجوه الصّوم 149
- باب صوم السّنّه 163
- اشاره 163
- [صوم الدهر] 164
- [روزه رسول اللَّه ] 165
- [سه روز روزه در ماه ] 167
- [ثواب افطاری دادن ] 178
- باب صوم التّطوّع و ثوابه من الایّام المتفرّقه 181
- [روزه عاشورا] 181
- اشاره 181
- [روزه اول ذی حجه ] 184
- [روز نهم ذی حجه ] 186
- [روزه بیست و پنج ذی القعده ] 195
- [بیست و ششم ذی القعده ] 196
- [روزه هیجده ذی الحجه ] 197
- [روزه اول محرم ] 246
- [روزه مستحبی را تا عصر می شود نیت کرد] 249
- باب ثواب صوم رجب 250
- باب ثواب صوم شعبان 264
- [خطبه پیامبر قبل از رمضان ] 273
- اشاره 273
- باب فضل شهر رمضان و ثواب صیامه 273
- [لیله القدر] 281
- [اثر روزه رمضان ] 282
- [کسی که به مسکر افطار کند] 284
- [کسی که رمضان آمرزیده نشود] 285
- [آزادی اسیر در رمضان ] 285
- [نزول قران در رمضان ] 286
- [در رمضان ارزاق تقسیم می شود] 286
- [روزه رمضان قبل از اسلام بر کسی واجب نبود] 288
- باب القول عند رؤیه هلال شهر رمضان 294
- باب ما یقال فی اوّل یوم من شهر رمضان 303
- [دعا امام کاظم ع ] 303
- [دعا امام سجاد ع ] 312
- باب القول عند الافطار 316
- باب اداب الصّائم و ما ینقض صومه و ما لا ینقضه 318
- اشاره 318
- [آیات الصوم ] 318
- [اجتناب از چهار چیز] 330
- [کذب بر خدا و رسول ] 331
- [روزه چشم و گوش ] 331
- [روزه سکوت ] 332
- [جماع در صوم ] 332
- [ماه رمضان و استغفار و دعا] 333
- [هر بنده که روزه باشد و او را دشنام دهند] 334
- [شعر مخوان در ماه رمضان ] 334
- [حجامت روزه دار] 336
- [سرمه کشیدن روزه دار] 338
- [مسواک زدن روزه دار] 339
- [آروغی که بی اختیار بالا آید] 341
- [مضمضه و استنشاق صایم ] 341
- [حقنه کردن صائم ] 343
- [جایز نیست صایم را که روغن و شیر در بینی چکاند] 343
- [باکی نیست که روزه دار دانه به دهن بچه کبوتر کند] 344
- [باکی نیست در چکانیدن دوا در گوش صایم ] 344
- [باکی نیست بوی خوش را در صوم ] 346
- [باکی نیست که طباخ مرق طعام را از زبانش بچشد] 346
- [انگشتری را در دهان می تواند بگیرد] 347
- [احتلام در رمضان ] 348
- [صایمی که دندانش را بکند] 349
- [بوی خوش تحفه روزه دار است ] 349
- [صایم اگر پیر باشد و زن را ببوسد] 350
- [دخول حمام ] 350
- [تماس با زنان ] 353
- [صایم نرگس را نبوید] 356
- اشاره 363
- باب ما یجب علی من افطر او جامع فی شهر رمضان متعمّدا او ناسیا 363
- [شخصی که افطار کند در ماه رمضان ] 363
- [جماع کردن با زن خود در ماه رمضان ] 364
- [اگر نسیانا چیزی بخورد] 379
- [اگر غسل را فراموش کند] 382
- [اگر گمان کرد افطار شده ولی نشده بود] 391
- باب الحدّ الّذی یؤخذ فیه الصّبیان بالصّوم 394
- باب الصّوم للرّؤیه و الفطر للرّؤیه 397
- باب صوم یوم الشّک 407
- باب الرّجل یسلم و قد مضی بعض شهر رمضان 415
- باب الوقت الّذی یحلّ فیه الافطار و تجب فیه الصّلاه 416
- باب الوقت الّذی یحرم فیه الاکل و الشّرب علی الصّائم و تحلّ فیه صلاه الغداه 419
- باب حدّ المرض الّذی یفطر صاحبه 424
- باب ما جاء فی من یضعف عن الصّیام من شیخ او شاب او حامل او مرضع 428
- باب ثواب من فطّر صائما 435
- باب ثواب السّحور 440
- باب الرّجل یتطوّع بالصّیام و علیه شی ء من الفرض 443
- [نماز شب به جماعت ] 444
- باب الصّلاه فی شهر رمضان 444
- [نماز شب در رمضان ] 446
- [نوافل در ماه رمضان ] 447
- باب ما جاء فی کراهه السّفر فی شهر رمضان 456
- [افطار در سفر صدقه الهی است ] 463
- باب وجوب التّقصیر فی الصّوم فی السّفر 463
- [خیار و شرار امت ] 467
- [سفر معصیت ] 469
- [روزه مستحبی در سفر] 471
- [سفر بعد از ظهر] 472
- [ورود قبل از ظهر] 476
- [جماع کردن مسافر در رمضان ] 478
- [جاهل به حکم مسافر] 480
- اشاره 481
- [حکم حائض ] 481
- باب صوم الحائض و المستحاضه 481
- [حکم مستحاضه ] 483
- [قضای رمضان در سفر نمی شود] 487
- باب قضاء صوم شهر رمضان 487
- [روزه رمضان در هر ماهی ممکن است ] 489
- [ادامه مرض تا رمضان بعدی ] 490
- [شخصی که روزه قضا ماه رمضان گیرد و جماع کند] 493
- [افطار قضای رمضان قبل از ظهر] 495
- [هر گاه زن پاک شود استحبابا از جهه تشبه بروزه داران و آن روز را قضا می کند] 500
- [روزه مستحبی را تا عصر می شود نیت کرد] 500
- [اگر دو ماه نتواند پشت سر هم به جا آورد] 501
- باب قضاء الصّوم عن المیّت 511
- [ادامه مرض تا مرگ ] 511
- [اگر کسی بمیرد و قضای روزه بر او باشد] 513
- باب فدیه صوم النّذر 517
- باب صوم الاذن 518
- [غسل در دهه آخر] 521
- باب الغسل فی اللّیالی المخصوصه فی شهر رمضان 521
- [غسل لیالی متبرکه وقت غروب باشد] 523
- [عبادت در دهه آخر 524
- [صد رکعت نماز در لیالی المتبرکه ] 525
- [شب قدر اول سال است ] 528
- [خواب پیامبر و منبر او بدست بنی امیه ] 530
- [شب قدر در هر سال ] 533
- [شب قدر از هزار ماه که شب قدر ندارد بهتر است ] 536
- [علامت لیله القدر] 538
- [تورات و انجیل هم در رمضان نازل شد] 538
- [شب قدر یکی از دو شب است ] 539
- [شب قدر یکی از سه شب ] 541
- باب الدّعاء فی کلّ لیله من العشر الأواخر من شهر رمضان. 542
- [دعاهای دهه اخیر] 542
- [دعای وداع رمضان ] 557
- باب التّکبیر لیله الفطر و یومه و ما یقال فی سجده الشّکر بعد المغرب 567
- باب ما یجب علی النّاس اذا صحّ عندهم بالرّویه یوم الفطر بعد ما اصبحوا صائمین 571
- [طعام دادن به روزه خوار] 573
- باب النّوادر 573
- [ماه رمضان همیشه سی روز است ] 574
- [روزه در ایام تشریق ] 579
- [روزه وصال ] 580
- [روزه دهر] 582
- [نگویید رمضان بگویید شهر رمضان ] 584
- [جماع در شب اول ماه ] 585
- [روز عید فطر] 586
- [خوشحالی در روز عید] 589
- [روز عید روز غم ] 590
- [روز اول شوال ] 593
- باب الفطره 594
- اشاره 594
- [فطره بر همه مسلمین ] 594
- [مقدار فطره ] 595
- [بر یتیم و محتاج زکات فطره نیست ] 598
- [فطره میهمان ] 600
- [زکات یک نفر بر دو نفر نمی شود] 602
- [زکات مملوک ] 602
- [بچه که عید بدنیا آید] 602
- [زکات از جانب دیگری ] 603
- [زکات عبد مکاتب ] 604
- [خرما بهتر از هر چیز است ] 606
- [هم سایه مقدم بر هر کس است ] 607
- [ندادن زکات احتمال مرگ را همراه دارد] 609
- [زکات فطره کنار گذاشته شود] 610
- [زکات از جمیع عیال ] 611
- [اخراج قبل از وقت ] 611
- [فطره عیال ] 613
- [زکات فطره جبران زکات واجب ] 616
- [فطره مکمل روزه است ] 617
- اشاره 618
- [اعتکاف بدون روزه نیست ] 618
- باب الاعتکاف 618
- [اعتکاف پیامبر] 622
- [اعتکاف در بعض مساجد] 623
- [اعتکاف در بیوت مکه ] 626
- [شرط کردن در اعتکاف ] 628
- [اعتکاف بیش از سه روز] 631
- [عدم خروج از مسجد] 632
- [اگر در اعتکاف حیض شود] 633
- [ثاب اعتکاف ] 634
- [جماع در اعتکاف ] 634
- [اعتکاف پیامبر در رمضان ] 636
- [اعتکاف و حیض ] 636
- [اعتکاف و حاجت مؤمن ] 637
و کالصحیح منقول است که بعضی از همنشینان حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه از آن حضرت سؤال نمودند از مسواک در ماه رمضان حضرت فرمودند که جایز است، بعضی عرض نمودند که رطوبت مسواک به حلق یا به اندرون می رود حضرت فرمودند که رطوبت آب مضمضه بیشتر از رطوبت مسواکست و اگر کسی گوید که مضمضه سنت است مسواک نیز سنت است و جبرئیل آن را از جهه حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله آورد.
[آروغی که بی اختیار بالا آید]
(و روی العلا عن محمّد بن مسلم عن ابی جعفر صلوات اللَّه علیه انّه سئل عن القلس أ یفطر الصّائم فقال لا) و بده سند صحیح و دو موثق کالصحیح منقول است که از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه سؤال کردند از آروغی که از حلق بی اختیار بالا آید آیا روزه را باطل می کند حضرت فرمودند که نه و هم چنین باطل نمی کند قی هر گاه بی اختیار این کس شود و بر این مضمون احادیث صحیحه و احادیث موثقه کالصحیحه منقول است از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه.
[مضمضه و استنشاق صایم ]
(و لا باس بالمضمضه و الاستنشاق للصّائم) و باکی نیست در مضمضه و استنشاق صایم را اگر از جهه وضو باشد بی دغدغه خواه وضو از برای نماز واجب باشد یا از جهه نماز سنت و اگر به حلق جهد آب بی اختیار او یا از روی نسیان پس اگر در وضوی واجب باشد بی دغدغه قضا نمی باید کرد و اگر از جهه نماز سنت ب 4 اشد مشهور آنست که قضا نمی کند روزه را.
و در صحیحه حلبی وارد شده است که قضا می کند و علما حمل کرده اند آن را بر استحباب و احوط قضاست.