لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 356

(و ساله سماعه عن الرّجل یلصق بأهله فی شهر رمضان فقال ما لم یخف علی نفسه فلا باس) و منقول است در موثق از سماعه که گفت از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کردم از شخصی که با اهل خود بغل گیری کند در ماه رمضان حضرت فرمودند که ما دام که بر نفس خود خوف نداشته باشد به آن که انزالش شود یا به جماع منجر شود باکی نیست.

[صایم نرگس را نبوید]

(و روی محمّد بن الفیض التّیمیّ عن ابن رئاب قال سمعت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه ینهی عن النّرجس للصّائم فقلت جعلت فداک لم قال لأنّه ریحان الاعاجم.)

و کالصحیح منقول است از محمد که گفت شنیدم که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه نهی می فرمودند که صایم نرگس را ببوید عرض کردم که فدای تو گردم چرا نهی می فرمایید فرمودند که از آن جهت است که گل عجمان است یعنی مجوس چون در آن زمان اکثر عجم مجوس بودند و مخالفت یهود و نصاری و مجوس مطلوب بود و محمد بن یعقوب کلینی رضی اللَّه عنه ذکر کرده است که از بعضی از مشایخ خود شنیدم که عجمان در روزه می بوییدند و می گفتند که بوییدن نرگس دفع گرسنگی می کند و اظهر آنست که مجوس در روزه که پیش ایشان بوده است چنین می کرده اند و ممکن است که مراد عجمانی باشند که در آن زمان بوده اند و اکثر ایشان سنی بوده اند و مخالفت ایشان نیز مطلوب است و ممکن است که بنا بر گفته کلینی وجه قبحش این باشد که غرض حق سبحانه

و تعالی از صوم آنست که گرسنگی بکشند و ثواب داشته باشند پس چیزی که دفع آن کند خوب نباشد.