لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 382

جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از شخصی که فراموش کند که روزه است و جماع کند با اهل خود خواه زوجه دائمی و خواه متعه و خواه کنیز حضرت فرمودند که غسل می کند بر او چیزی نیست از گناه و قضاء و کفاره.

چنین گوید مصنف این کتاب که خدا رحمت کند بر او که این حکم جاریست در روزه ماه رمضان و غیر آن چون الفاظ و احادیث افطار صوم عام است هر روزه را و بخصوص نافله نیز وارد شده است و قضا واجب نیست و باین نحو منقولست از ائمه معصومین صلوات اللَّه علیهم چنانکه در ضمن حدیث سابق گذشت.

[اگر غسل را فراموش کند]

(و روی علیّ بن رئاب عن ابراهیم بن میمون قال سالت ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه عن الرّجل یجنب باللّیل فی شهر رمضان ثمّ ینسی ان یغتسل حتّی یمضی لذلک جمعه او یخرج شهر رمضان قال علیه قضاء الصّلاه و الصّوم) و به اسانید متکثره صحیحه منقول است از حسن بن محبوب از علی و از فضاله از ابن مسکان از ابراهیم و هر سه از اهل اجماعند پس ضرر ندارد جهالت ابراهیم که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از شخصی که از جنب شود در شب در ماه رمضان و

فراموش کند که غسل کند تا یک جمعه یعنی یک هفته بگذرد یا ماه رمضان بیرون رود حضرت فرمودند که بر اوست که قضا کند نماز و روزه را.

و بدو سند صحیح منقولست از حلبی که از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کردم و در حدیث دیگر سؤال کردند از شخصی که جنب شود در ماه رمضان و فراموش کند که غسل کند تا ماه رمضان بیرون رود حضرت فرمودند