لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 392

نمی کند و علما حمل کرده اند آن حدیث را بر صورتی که او را ظن غالب به همرسیده باشد.

(و روی حمّاد عن حریز عن زراره قال قال ابو جعفر صلوات اللَّه علیه وقت المغرب اذا غاب القرص

فان رایته بعد ذلک و قد صلّیت اعدت الصّلاه و مضی صومک و تکفّ عن الطّعام ان کنت اصبت منه شیئا و کذلک روی زید الشّحّام عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه و بهذه الاخبار افتی و لا افتی بالخبر الّذی أوجب القضاء علیه لأنّه روایه سماعه بن مهران و کان واقفیّا) و به اسانید صحیحه و حسنه کالصحیحه منقول است که حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند که وقت شام وقتی است که قرص آفتاب غایب شود پس اگر به گمان فرو رفتن آفتاب نماز کرده باشی و افطار کرده باشی و بعد از آن ابر بر طرف شود نماز را اعاده می کنی چون پیش از وقت واقع شده است و روزه ات صحیح است اگر چیزی خورده باشی و بعد از آن چیزی نمی خوری و به همین نحو روایت کرده است زید از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه و من باین اخبار عمل می کنم و فتوی می دهم و فتوی نمی دهم به خبری که واقع است که واجبست که قضا کند زیرا که آن خبر بروایت سماعه بن مهرانست و او واقفی بوده است یعنی بعد از حضرت امام موسی کاظم صلوات اللَّه علیه به امامی دیگر قایل نیست و اعتقاد واقفیه آنست که آن حضرت مهدیست و غایب شده است و بعضی نقل کرده اند که سماعه در سال وفات حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه پیش از آن حضرت فوت شده است و فوت حضرت امام موسی کاظم بعد از وفات امام جعفر صادق است به سی و سه سال