- باب حقّ الحصاد و الجداد 1
- اشاره 1
- جلد ششم 1
- [تتمه کتاب الزکاه] 1
- باب الحقّ المعلوم و الماعون 7
- [الخراج ] 14
- اشاره 14
- باب الخراج و الجزیه 14
- [الجزیه ] 17
- باب فضل اصطناع المعروف 33
- باب ثواب القرض 48
- باب ثواب انظار المعسر 50
- باب ثواب تحلیل المیّت 53
- باب استدامه النّعمه باحتمال المؤنه 54
- [بهترین شما سخی ترین ] 55
- باب فضل السّخاء و الجود 55
- اشاره 55
- [سخی بهتر از گناه کار است ] 56
- [چهار چیز مقابل چهار چیز] 57
- [هر که یقین دارد به عوضی سخاوت می کند] 58
- [حسرت در آخرت ] 60
- [بخیل کسی است که زکات واجب را ندهد] 61
- [بخل و شح ] 62
- [چهار چیز از منجیات است ] 65
- [خیر در میانه روی است ] 66
- باب فضل سقی الماء 76
- باب ثواب اصطناع المعروف إلی العلویّه 78
- باب فضل الصّدقه 86
- اشاره 86
- [صدقه نفی فقر می کند] 86
- [قیامت و صدقه ] 86
- [مداوای مریض با صدقه ] 87
- [صدقه هفتاد بلا دفع می کند] 89
- [مریض با دست خود صدقه دهد] 90
- [روز را با صدقه شروع کنید] 91
- [صدقه سر دفع غضب خداوند می کند] 96
- [سائل به شب را رد نکنید] 97
- [صدقه و قرض ] 101
- [صدقه بر ذی رحم افضل است ] 102
- [توسعه بر عیال ] 103
- [از رحمت الهی دور است کسی که بار خود را بر دوش مردمان اندازد] 103
- [اگر ندانی که سائل فقیر است ] 107
- [رد سائل ] 108
- [سه سایل را بدهید و اگر بیشتر بدهید بهتر] 113
- [هر که دری از سؤال بر روی خود بگشاید حق دری از فقر بر روی او گشاید] 116
- باب ثواب صلاه الامام 124
- باب علّه فرض الصّیام 132
- [کتاب الصوم ] 132
- باب فضل الصّیام 137
- [اسلام بر پنج چیز بنا شده ] 137
- [روزه امان از آتش است ] 138
- [صائم در عبادت خداست و لو خواب باشد] 138
- [صوم مخصوص منست و من جزا می دهم به سبب روزه ] 141
- [صدقه دفع شیطان می کند] 143
- [اصل اسلام و فرعه ] 144
- [هر که خالصا للّه عز و جل یک روز در هوای گرم روزه دارد] 147
- [صایم را دو خوشحالی است ] 147
- [بوی دهان صائم ] 147
- [خواب قیلوله برای روزه دار] 148
- باب وجوه الصّوم 149
- اشاره 163
- باب صوم السّنّه 163
- [صوم الدهر] 164
- [روزه رسول اللَّه ] 165
- [سه روز روزه در ماه ] 167
- [ثواب افطاری دادن ] 178
- باب صوم التّطوّع و ثوابه من الایّام المتفرّقه 181
- [روزه عاشورا] 181
- اشاره 181
- [روزه اول ذی حجه ] 184
- [روز نهم ذی حجه ] 186
- [روزه بیست و پنج ذی القعده ] 195
- [بیست و ششم ذی القعده ] 196
- [روزه هیجده ذی الحجه ] 197
- [روزه اول محرم ] 246
- [روزه مستحبی را تا عصر می شود نیت کرد] 249
- باب ثواب صوم رجب 250
- باب ثواب صوم شعبان 264
- [خطبه پیامبر قبل از رمضان ] 273
- اشاره 273
- باب فضل شهر رمضان و ثواب صیامه 273
- [لیله القدر] 281
- [اثر روزه رمضان ] 282
- [کسی که به مسکر افطار کند] 284
- [آزادی اسیر در رمضان ] 285
- [کسی که رمضان آمرزیده نشود] 285
- [نزول قران در رمضان ] 286
- [در رمضان ارزاق تقسیم می شود] 286
- [روزه رمضان قبل از اسلام بر کسی واجب نبود] 288
- باب القول عند رؤیه هلال شهر رمضان 294
- باب ما یقال فی اوّل یوم من شهر رمضان 303
- [دعا امام کاظم ع ] 303
- [دعا امام سجاد ع ] 312
- باب القول عند الافطار 316
- اشاره 318
- باب اداب الصّائم و ما ینقض صومه و ما لا ینقضه 318
- [آیات الصوم ] 318
- [اجتناب از چهار چیز] 330
- [کذب بر خدا و رسول ] 331
- [روزه چشم و گوش ] 331
- [روزه سکوت ] 332
- [جماع در صوم ] 332
- [ماه رمضان و استغفار و دعا] 333
- [هر بنده که روزه باشد و او را دشنام دهند] 334
- [شعر مخوان در ماه رمضان ] 334
- [حجامت روزه دار] 336
- [سرمه کشیدن روزه دار] 338
- [مسواک زدن روزه دار] 339
- [مضمضه و استنشاق صایم ] 341
- [آروغی که بی اختیار بالا آید] 341
- [حقنه کردن صائم ] 343
- [جایز نیست صایم را که روغن و شیر در بینی چکاند] 343
- [باکی نیست که روزه دار دانه به دهن بچه کبوتر کند] 344
- [باکی نیست در چکانیدن دوا در گوش صایم ] 344
- [باکی نیست که طباخ مرق طعام را از زبانش بچشد] 346
- [باکی نیست بوی خوش را در صوم ] 346
- [انگشتری را در دهان می تواند بگیرد] 347
- [احتلام در رمضان ] 348
- [صایمی که دندانش را بکند] 349
- [بوی خوش تحفه روزه دار است ] 349
- [دخول حمام ] 350
- [صایم اگر پیر باشد و زن را ببوسد] 350
- [تماس با زنان ] 353
- [صایم نرگس را نبوید] 356
- باب ما یجب علی من افطر او جامع فی شهر رمضان متعمّدا او ناسیا 363
- اشاره 363
- [شخصی که افطار کند در ماه رمضان ] 363
- [جماع کردن با زن خود در ماه رمضان ] 364
- [اگر نسیانا چیزی بخورد] 379
- [اگر غسل را فراموش کند] 382
- [اگر گمان کرد افطار شده ولی نشده بود] 391
- باب الحدّ الّذی یؤخذ فیه الصّبیان بالصّوم 394
- باب الصّوم للرّؤیه و الفطر للرّؤیه 397
- باب صوم یوم الشّک 407
- باب الرّجل یسلم و قد مضی بعض شهر رمضان 415
- باب الوقت الّذی یحلّ فیه الافطار و تجب فیه الصّلاه 416
- باب الوقت الّذی یحرم فیه الاکل و الشّرب علی الصّائم و تحلّ فیه صلاه الغداه 419
- باب حدّ المرض الّذی یفطر صاحبه 424
- باب ما جاء فی من یضعف عن الصّیام من شیخ او شاب او حامل او مرضع 428
- باب ثواب من فطّر صائما 435
- باب ثواب السّحور 440
- باب الرّجل یتطوّع بالصّیام و علیه شی ء من الفرض 443
- [نماز شب به جماعت ] 444
- باب الصّلاه فی شهر رمضان 444
- [نماز شب در رمضان ] 446
- [نوافل در ماه رمضان ] 447
- باب ما جاء فی کراهه السّفر فی شهر رمضان 456
- [افطار در سفر صدقه الهی است ] 463
- باب وجوب التّقصیر فی الصّوم فی السّفر 463
- [خیار و شرار امت ] 467
- [سفر معصیت ] 469
- [روزه مستحبی در سفر] 471
- [سفر بعد از ظهر] 472
- [ورود قبل از ظهر] 476
- [جماع کردن مسافر در رمضان ] 478
- [جاهل به حکم مسافر] 480
- [حکم حائض ] 481
- باب صوم الحائض و المستحاضه 481
- اشاره 481
- [حکم مستحاضه ] 483
- باب قضاء صوم شهر رمضان 487
- [قضای رمضان در سفر نمی شود] 487
- [روزه رمضان در هر ماهی ممکن است ] 489
- [ادامه مرض تا رمضان بعدی ] 490
- [شخصی که روزه قضا ماه رمضان گیرد و جماع کند] 493
- [افطار قضای رمضان قبل از ظهر] 495
- [روزه مستحبی را تا عصر می شود نیت کرد] 500
- [هر گاه زن پاک شود استحبابا از جهه تشبه بروزه داران و آن روز را قضا می کند] 500
- [اگر دو ماه نتواند پشت سر هم به جا آورد] 501
- [ادامه مرض تا مرگ ] 511
- باب قضاء الصّوم عن المیّت 511
- [اگر کسی بمیرد و قضای روزه بر او باشد] 513
- باب فدیه صوم النّذر 517
- باب صوم الاذن 518
- [غسل در دهه آخر] 521
- باب الغسل فی اللّیالی المخصوصه فی شهر رمضان 521
- [غسل لیالی متبرکه وقت غروب باشد] 523
- [عبادت در دهه آخر 524
- [صد رکعت نماز در لیالی المتبرکه ] 525
- [شب قدر اول سال است ] 528
- [خواب پیامبر و منبر او بدست بنی امیه ] 530
- [شب قدر در هر سال ] 533
- [شب قدر از هزار ماه که شب قدر ندارد بهتر است ] 536
- [علامت لیله القدر] 538
- [تورات و انجیل هم در رمضان نازل شد] 538
- [شب قدر یکی از دو شب است ] 539
- [شب قدر یکی از سه شب ] 541
- [دعاهای دهه اخیر] 542
- باب الدّعاء فی کلّ لیله من العشر الأواخر من شهر رمضان. 542
- [دعای وداع رمضان ] 557
- باب التّکبیر لیله الفطر و یومه و ما یقال فی سجده الشّکر بعد المغرب 567
- باب ما یجب علی النّاس اذا صحّ عندهم بالرّویه یوم الفطر بعد ما اصبحوا صائمین 571
- [طعام دادن به روزه خوار] 573
- باب النّوادر 573
- [ماه رمضان همیشه سی روز است ] 574
- [روزه در ایام تشریق ] 579
- [روزه وصال ] 580
- [روزه دهر] 582
- [نگویید رمضان بگویید شهر رمضان ] 584
- [جماع در شب اول ماه ] 585
- [روز عید فطر] 586
- [خوشحالی در روز عید] 589
- [روز عید روز غم ] 590
- [روز اول شوال ] 593
- باب الفطره 594
- [فطره بر همه مسلمین ] 594
- اشاره 594
- [مقدار فطره ] 595
- [بر یتیم و محتاج زکات فطره نیست ] 598
- [فطره میهمان ] 600
- [زکات مملوک ] 602
- [بچه که عید بدنیا آید] 602
- [زکات یک نفر بر دو نفر نمی شود] 602
- [زکات از جانب دیگری ] 603
- [زکات عبد مکاتب ] 604
- [خرما بهتر از هر چیز است ] 606
- [هم سایه مقدم بر هر کس است ] 607
- [ندادن زکات احتمال مرگ را همراه دارد] 609
- [زکات فطره کنار گذاشته شود] 610
- [زکات از جمیع عیال ] 611
- [اخراج قبل از وقت ] 611
- [فطره عیال ] 613
- [زکات فطره جبران زکات واجب ] 616
- [فطره مکمل روزه است ] 617
- باب الاعتکاف 618
- [اعتکاف بدون روزه نیست ] 618
- اشاره 618
- [اعتکاف پیامبر] 622
- [اعتکاف در بعض مساجد] 623
- [اعتکاف در بیوت مکه ] 626
- [شرط کردن در اعتکاف ] 628
- [اعتکاف بیش از سه روز] 631
- [عدم خروج از مسجد] 632
- [اگر در اعتکاف حیض شود] 633
- [ثاب اعتکاف ] 634
- [جماع در اعتکاف ] 634
- [اعتکاف پیامبر در رمضان ] 636
- [اعتکاف و حیض ] 636
- [اعتکاف و حاجت مؤمن ] 637
گفت شنیدم از حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه که می فرمودند که روزه گرفتن در وقت دیدن ماه است و افطار کردن در وقت دیدن ماه است و نیست از ما کسی که روزه گیرد پیش از دیدن خودش یا دیدن جمعی که شرعا ثابت شود بلکه از جهه دیدن دو سه مجهولی و هم چنین افطار کند پیش از دیدن شایعه از جهه دیدن جمعی که ثابت نشود از دیدن ایشان، یا آن که ندیده باشد و گوید دیدم یا ندیده باشد و به قراین عمل کند یا قراین را بمنزله رؤیت داند و این احتمالات بنا بر نسخه للرؤیه است و از این جهت غرابت دارد سهل می گوید که عرض نمودم که یا ابن رسول اللَّه چه می فرمایید در روزه یوم الشک حضرت فرمودند که خبر داد مرا پدرم از جدم از پدرانش صلوات اللَّه علیهم که حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیهم می فرمودند که و اللَّه که اگر یک روز شعبان را روزه دارم محبوبتر است نزد من از آن که افطار کنم روزی از ماه رمضان را چنین گوید مصنف این کتاب رضی اللَّه عنه که این حدیث غریبی است که از قبیل این حدیث دیگری نقل نکرده است خواه للرّؤیه داشته باشد و خواه نداشته باشد چون احادیث بسیار در این باب منقول است و باین عبارت وارد نشده است و یا آن
که باین عبارت غیر سهل روایت نکرده است و از سهل غیر عبد العظیم حسنی روایت نکرده است و او مدفونست در جائی که مشهور است به مقابر شجره در ری و ائمه هدی صلوات اللَّه علیهم از او خوشنود بودند و به خدمت حضرت امام محمد تقی و حضرت امام علی نقی صلوات اللَّه علیهما رسیده بود و از ایشان بسیار روایت کرده است.
و کالصحیح منقولست از حضرت امام علی تقی صلوات اللَّه علیه که زیارت او ثواب زیارت حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه دارد.
باب الرّجل یسلم و قد مضی بعض شهر رمضان
این بابی است در بیان حال شخصی که در اثنای ماه رمضان مسلمان شود.
(سئل الصّادق صلوات اللَّه علیه عن رجل اسلم فی النّصف من شهر رمضان ما علیه من صیامه فقال لیس علیه ان یصوم الّا ما اسلم فیه و لیس علیه ان یقضی ما قد مضی منه) منقول است در صحیح از حلبی که از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه پرسیدند از شخصی که مسلمان شود در نیمه ماه رمضان از روزه آن ماه چه مقدار بر او هست حضرت فرمودند که نیست بر او مگر روزه آن زمانی که در آن مسلمان شده است تا به اینجا در کافی و تهذیب حدیثست و نیست بر او قضا کند گذشته را و این عبارت ممکن است که در کتاب حلبی باشد یا صدوق مضمون حدیث را گفته باشد از جهه آن که عبارت سابق بلیس و الّا زمان گذشته را بیرون می کند با حدیث کالمتواتر معمول به کافه اهل اسلام که الاسلام یجبّ ما قبله یعنی اسلام قطع می کند آن چه پیشتر از آن واقع
شده است و محو می کند گناهان و قضاهای عبادات را که به آن مکلف بودند به اجماع شیعه و اکثر عامه چون بعضی قایل به تکلیف ایشان نیستند و علی ای حال همه متفقند که قضای ایّام گذشته نمی کنند از نماز و روزه و زکات و حج و باقی عبادا.
و کالصحیح منقول است که حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه فرمودند در شخصی که در نصف ماه رمضان مسلمان شود که نیست بر او مگر