لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 439

المساء اکبّ علی القدور حتّی یجد ریح المرق و هو صائم ثمّ یقول هاتوا القصاع اغرفوا لال فلان اغرفوا لال فلان ثمّ یؤتی بخبز و تمر فیکون ذلک عشاؤه) و کالصحیح منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که حضرت سید الساجدین صلوات اللَّه علیه هر روز که روزه می گرفتند می فرمودند تا گوسفندی می کشتند و اعضا آن را پاره پاره می کردند یا آن را بیست پاره می کردند مثلا که از جهه هر خانه که فرستند یک پاره بزرگی باشد و گذشت که صد خانه را باز می رسیدند در مدینه مشرفه و ممکن است که طعام را به نوبت فرستند یا از جهه جمعی

فرستند که استطاعت پختن نداشته باشند و چون قریب به شام یا شام می شد حضرت سر مبارک را نزدیک دیگها می آوردند فی الجمله قوتی از بوی آن مرق به حضرت رسد از جهه عبادت و هنوز افطار نفرموده بودند و ظاهرا بعد از شام چنین می فرمودند ممکن است که بخار ضرر بصوم نداشته باشد و قبل از شام چنین کرده باشند بلکه ظاهرتر است بعد از آن می فرمودند که بیاورید کاسه ها را و پر کنید از جهه فلان خانه و فلان خانه تا همه را به خانه های مردمان می فرستادند و بعد از آن نان و خرمائی می آوردند و حضرت همان را تناول می کردند و شب تا صبح عبادت می کردند.

(و قال النّبیّ صلّی اللَّه علیه و آله من فطّر فی هذا الشّهر مؤمنا صائما کان له بذلک عند اللَّه عزّ و جلّ عتق رقبه و مغفره لما مضی من ذنوبه فقیل له یا رسول اللَّه لیس کلّنا یقدر علی ان یفطّر صائما فقال انّ اللَّه تبارک و تعالی کریم یعطی هذا الثّواب منکم و من لم یقدر الّا علی مذقه من لبن یفطّر بها صائما او شربه من ماء عذب او تمیرات لا