لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 441

و منقول است در موثق از سماعه که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از سحور کسی که خواهد که روزش روزه باشد حضرت فرمودند که اما در ماه رمضان به درستی که فضیلت عظیم در سحور است اگر چه شربتی از آب باشد و اما در روزهای مستحب هر که خواهد که سحور کند بکند و هر که نکند باکی نیست.

(و ساله ابو بصیر عن السّحور لمن اراد الصّوم أ واجب هو علیه فقال لا باس بان لا یتسحّر ان شاء فامّا فی شهر رمضان فانّه افضل ان یتسحّر

احبّ ان لا یترک فی شهر رمضان) و در حسن کالصحیح منقول است از ابو بصیر که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از سحور کسی را که اراده صوم داشته باشد و در بعضی از نسخ فی اداء الصوم است و از تصحیف نساخ است و در کافی مثل اصل است آیا واجبست سحور بر او حضرت فرمودند که اگر سحور نکند باکی نیست اگر نخواهد و اما در ماه رمضان افضل آنست که سحور کند و من دوست می دارم یا ما اهل بیت دوست می داریم که ترک نکند سحور را در ماه مبارک رمضان.

(و قال النّبیّ صلّی اللَّه علیه و آله تعاونوا بأکل السّحر علی صیام النّهار و النّوم عند القیلوله علی قیام اللّیل) و کالصحیح منقولست از رفاعه که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله فرمودند که یکدیگر را مدد کنید به آن که از خواب بیدار کنید و ترغیب کنید یا خود را مدد کنید به خوردن سحر بر روزه روز و بخواب چاشت بر بیداری شب.