لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 443

سیاه عرض کردم که کدامند حضرت فرمودند که خرما و آب، و مویز و آب و در موثق از حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه نیز منقول است به همین.

(و سال رجل الصّادق صلوات اللَّه علیه فقال اکل و انا اشکّ فی الفجر فقال کل حتّی لا تشکّ) و در موثق از اسحاق منقول است که گفت از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کردم که سحر می خورم و شک دارم که صبح شده است یا نه حضرت فرمودند

که می توانی خورد تا یقین به همرسد که صبح شده است یا بخور و وسواس مکن تا شک نکنی.

(و قال صلوات اللَّه علیه لو انّ النّاس تسحّروا ثمّ لم یفطروا الّا علی الماء لقدروا علی ان یصوموا الدّهر) و از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه منقول است که اگر مردمان سحور بخورند و شب افطار بر آب کنند نه بر چیزی دیگر می توانند بی مشقت که همیشه روزه بگیرند چون سحور دفع گرسنگی روز می کند و آب دفع تشنگی یا بالخاصیه چنین است و محتمل است که مراد این باشد که اول شب همین آب بخورند و بس و طعام را در سحر خورند و این معنی مجربست و مدتی همیشه روزه بودم و تعب نمی کشیدم و اللَّه تعالی یعلم.

باب الرّجل یتطوّع بالصّیام و علیه شی ء من الفرض

(وردت الاخبار و الآثار عن الائمه صلوات اللَّه علیهم انّه لا یجوز ان یتطوّع الرّجل بالصّیام و علیه شی ء من الفرض و ممّن روی ذلک الحلبیّ و ابو الصّباح الکنانیّ عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه) این بابی است در بیان آن که آیا روزه سنتی می تواند گرفت کسی که مشغول الذمه بر روزه واجب باشد اخبار و احادیث وارد شده است از ائمه معصومین صلوات اللَّه علیهم که جایز نیست روزه سنت هر گاه روزه واجب در ذمه اش باشد و از جمله کسانی که این اخبار را روایت کرده اند حلبی و کنانی اند که از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه روایت کرده اند.

کلینی در حسن کالصحیح روایت کرده است از حلبی و طرق صدوق به حلبی صحیح است که گفت سؤال کردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه از

شخصی که چند روز از قضای ماه رمضان بر او باشد آیا روزه سنت می تواند گرفت حضرت فرمودند که نه تا قضا کند هر چه بر او باشد از ماه رمضان، و به همین مضمون روایت کرده است در قوی از ابو الصّباح کنانی و بغیر از این دو حدیث حدیثی دیگر کلینی و شیخ روایت نکرده اند و اطلاق اخبار و آثار کردن بر این دو خبر غریبست اگر چه ظاهرا در خاطرش بوده است مجملا اما بحسب اصطلاح خبر آنست که صحابی آن را به حضرات رسانیده باشد، و اثر