لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 448

تصلّی فی غیره الّا انّ لشهر رمضان علی سائر الشّهور من الفضل ما ینبغی للعبد ان یزید فی تطوّعه فان احبّ و قوی علی ذلک ان یزید فی اوّل الشّهر إلی عشرین لیله کلّ لیله عشرین رکعه سوی ما کان یصلّی قبل ذلک، یصلّی من هذه العشرین اثنتی عشره رکعه بین المغرب و العتمه و ثمان رکعات بعد العتمه ثمّ یصلّی صلاه اللّیل الّتی کان یصلّیها قبل ذلک ثمان و الوتر ثلث یصلی رکعتین و یسلّم فیهما ثمّ یقوم فیصلّی واحده فیقنت فیها فهذا الوتر ثمّ یصلّی رکعتی الفجر حتّی ینشقّ الفجر فهذه ثلث عشره رکعه.

فاذا بقی

من شهر رمضان عشر لیال فلیصلّ ثلثین رکعه فی کلّ لیله سوی هذه الثّلث عشره رکعه یصلّی منها بین المغرب و العشاء اثنتین و عشرین رکعه و ثمان رکعات بعد العتمه ثمّ یصلّی صلاه اللّیل ثلث عشره رکعه کما و صفت لک و فی لیله احدی و عشرین و ثلث و عشرین یصلّی فی کلّ واحده منهما اذا قوی علی ذلک مائه رکعه سوی هذه الثّلث عشره رکعه و لیسهر فیهما حتّی یصبح فانّ ذلک یستحبّ ان یکون فی صلاه و دعاء و تضرّع فانّه ترجی ان تکون لیله القدر فی إحداهما. قال مصنّف هذا الکتاب رضی اللَّه عنه انّما أوردت هذا الخبر فی هذا الباب مع عدو لی عنه و ترکی لاستعماله لیعلم النّاظر فی کتابی کیف یروی و من رواه و لیعلم من اعتقادی فیه انّی لا اری بأسا باستعماله) و از جمله کسانی که روایت کرده اند زیادتی در مستحبات نوافل را در ماه رمضان زرعه از سماعه است و هر دو واقفی اند یعنی جمعی دیگر