لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 464

هواهای نفسانی است.

پس حضرت فرمودند که شخصی به خدمت حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله عرض کرد که یا رسول اللَّه روزه ماه رمضان را در سفر بگیرم حضرت فرمودند که نه آن مرد گفت یا رسول اللَّه بر من آسان است گرفتن پس حضرت سید الأنبیاء صلی اللَّه علیه و آله فرمودند که بتحقیق و به درستی و راستی که حق سبحانه و تعالی تصدق فرمود بر بیماران و مسافران امت من که در ماه رمضان افطار نمایند آیا دوست می دارد یکی از شما و در کافی و یب و علل أ یعجب است و ظاهر تصحیف شده باشد از نساخ این کتاب یعنی آیا خوش می آید شما را که تصدقی کرده باشید و بر شما رد کنند هر گاه مخلوق با هزاران هزار احتیاج را خوش نیاید خداوند غنی بالذات را چون خوش آید که رد کنند تصدق او را کلینی در صحیح از ابن عمیر و شیخ از او از ابن ابی

نجران از بعضی از اصحاب ما از آن حضرت صلوات اللَّه علیه روایت کرده اند به همین مضمون.

و صدوق از سکونی از حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله روایت کرده است که فرمودند که خداوند عالمیان هدیه بسوی من و امّت من فرستاده است که هیچ امّتی نفرستاده است و این کرامتی است که حق سبحانه و تعالی بما فرستاده است گفتند یا رسول اللَّه کدام است حضرت فرمودند که افطار در سفر و قصر نماز است پس کسی که افطار و قصر نکند هدیه و کرامت الهی را رد کرده است.

(و سال عبید بن زراره ابا عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه عن قول اللَّه عزّ و جلّ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ) قال ما ابینها من شهد فلیصمه و من سافر فلا یصمه