لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 466

سمّی رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله قوما صاموا حین افطر و قصّر العصاه قال و هم العصاه إلی یوم القیمه و انّا لنعرف ابنائهم و ابناء ابنائهم إلی یومنا هذا) و به اسانید صحیحه منقول است که حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله در وقتی که متوجّه مکه معظمه بودند افطار فرمودند چون در ماه رمضان بود و تقصیر نماز کردند و جمعی

عصیان آن حضرت کردند و روزه را گرفتند حضرت فرمودند که این جماعت عاصیانند حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند که ایشان و فرزندان ایشان عاصیانند تا روز قیامت و ما می شناسیم فرزندان آن جماعت را و فرزندان فرزندان ایشان را تا امروز.

(و روی العیص بن القاسم عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال اذا خرج الرّجل فی شهر رمضان مسافرا افطر و قال انّ رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و اله خرج من المدینه إلی مکّه فی شهر رمضان و معه النّاس و فیهم المشاه فلمّا انتهی إلی کراع الغمیم دعا بقدح من ماء فیما بین الظّهر و العصر و شرب و افطر النّاس معه و تمّ أناس علی صومهم فسمّاهم العصاه و انّما یؤخذ بامر رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله) و مرویست در صحیح از عیص که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه شخصی در ماه رمضان بسفر رود واجبست که افطار کند و فرمودند که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله در ماه رمضان از مدینه مشرفه متوجه مکه معظمه شدند با مردم بسیار و در میان ایشان پیادگان نیز بودند پس چون آن حضرت بکراع غمیم رسیدند و آن سه منزلی عسفانست