لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 482

(و روی عن علیّ بن مهزیار قال کتبت الیه امرأه طهرت من حیضها او دم نفاسها فی اوّل یوم من شهر رمضان ثمّ استحاضت فصلّت و صامت شهر رمضان کلّه من غیر ان تعمل ما تعمله المستحاضه من الغسل لکلّ صلاتین هل یجوز صومها

و صلاتها ام لا فکتب صلوات اللَّه علیه تقضی صومها و لا تقضی صلاتها لأنّ رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله کان یامر المؤمنات من نسائه بذلک) و به اسانید صحیحه منقولست که از علی به آن حضرت عریضه نوشتم که زنی از خون حیض یا خون نفاس پاکشد در روز ماه رمضان و بعد از آن مستحاضه شد و کل ماه رمضان را روزه گرفت و نماز را به جا آورد بی آن که اعمال مستحاضه را به جا آورد و از برای هر دو نماز غسل کند آیا نماز و روزه اش صحیح است یا نه، حضرت نوشتند که روزه را قضا می کند و نمازش را قضا نمی کند زیرا که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله زنان مؤمنه خود را امر می فرمودند که روزه را قضا کنند و نماز را قضا نکنند.

بدان که این حدیث را مشایخ ما چنین روایت کرده اند و بر ایشان مشکل شده است حکمش چون مخالفت دارد با احادیثی که وارد شده است که نماز مشروط است به طهارت و بر مستحاضه اعمالی که مقرر شده است واجب است و اگر نکند نمازش صحیح نیست جمعی گفته اند که ممکن است که در خصوص این موضع از او تخفیف شده باشد و جمعی گفته اند که راوی سهو کرده است و عکس بوده است یا آن که مروی عنه معلوم نیست و کیست و آن چه بخاطر این ضعیف می رسد اینست که حضرت حکم حیض را بیان فرمودند به قرینه حدیثی که مشهور است از عامه و خاصه که حضرت سید المرسلین