لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 489

مرادش نه است و روایتی که از امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه منقول

است مدخول است یعنی ضعیف است به راوی آن که حفص است و سنی است و شیخ طوسی ذکر کرده است که نهی محمول است بر آن که در سفر باشد و اللَّه تعالی یعلم.

[روزه رمضان در هر ماهی ممکن است ]

(و روی الحلبیّ عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال اذا کان علی الرّجل شی ء من صوم شهر رمضان فلیقضه فی أیّ شهر شاء ایّاما متتابعه فان لم یستطع فلیقضه کیف شاء و لیحص الایّام فان فرّق فحسن و ان تابع فحسن) و به اسانید صحیحه منقول است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه بر شخصی از قضا روزه ماه رمضان چیزی باشد باید که آن را قضا کند در هر ماهی که خواهد و پی در پی قضا کند و اگر مشکلش باشد بهر عنوان که خواهد قضا کند و می باید که ایام قضا را حساب نگاه دارد که همه را بگیرد پس اگر تفریق کند خوبست و اگر پی در پی واقع سازد خوبست یعنی خوبتر است به قرینه اول حدیث و به همین مضمون است حدیث صحیح عبد اللَّه بن سنان و حسن کالصحیح حلبی و عبد اللَّه از آن حضرت صلوات اللَّه علیه.

و اما حدیث عمّار در موثق که گفت سؤال کردم از آن حضرت صلوات اللَّه علیه از شخصی که چند روز از ماه رمضان بر او باشد چگونه قضا کند حضرت فرمودند که اگر دو روز باشد یک روز را افطار کند در میان و اگر پنج روز باشد چند روز را در میانه بخورد و زیاده از شش روز را تتابع نکند و اگر هشت روز

یا ده روز باشد یک روز را افطار کند و حمل کرده اند بر تقیّه با ضعف به جماعت فطحیه اگر چه حدیث عمار بی ضعف بسیار کم است و بر تقدیری که