لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 50

دهند و هجده را بواسطه قرض یا آن که این ثواب را از جهه نیت قربت به او دهند و قرض اگر چه نیت قربت نباشد هجده برابر در دنیا به او دهند یا هجده در نامه عملش نویسند که یک تومان قرض را هجده تومان قرض نویسند یا ثواب یک تومان تصدق که حق سبحانه و تعالی قدری مقرر فرموده است هجده برابر آن ثواب در قرض یک تومان در نامه عملش نوشته شود هر روز.

(و قال صلوات اللَّه علیه قرض المؤمن غنیمه و تعجیل خیر و ان ایسر ادّاه و ان مات احتسب من زکاته) منقول است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که قرض دادن به مؤمن غنیمتی است که حق سبحانه و تعالی از جهه مؤمنان مقرر ساخته است از ثوابهای غیر متناهی تعجیل خیریست که ضرری به این کس نمی رسد زیرا که اگر چیزی به همرساند آن را ادا می کند و اگر بمیرد از زکات خود بر او حساب می کند و همین خیر پیشتر گذشت به اندک تغییری.

باب ثواب انظار المعسر

این بابیست در بیان ثواب مهلت دادن کسی که پریشان باشد و زاید بر قدر ضروری نداشته باشد از قوت یک روز، و خانه ضروری و جامه ضروری و خادم ضروری و بعضی اسب را استثنا کرده اند اگر ضرور باشد و هم چنین فروش و ظروف و کتب علمی ضروری اینها از جهه وجوب مهلت دادن در کار است و اما از برای استحباب همین بس است که او را مشکل باشد تحصیل نمودن بلکه فی

نفسه سنت است مهلت دادن مگر فاسقی باشد که خواهد مال را ندهد با قدرت بر آن که در این صورت ظاهر نیست که مستحب باشد مهلت دادن مگر آن که محتاج به رفتن نزد حکام جور باشد که در این صورت از این جهت تاخیر نمودن اولی است یا باید قسم یاد کردن و از جهه تعظیم الهی قسم یاد نکند و تاخیر نماید یا شاید أو توبه کند و پس دهد.

(صعد رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله المنبر ذات یوم فحمد اللَّه و اثنی علیه و صلّی علی أنبیائه علیهم السّلام ثمّ قال أیّها النّاس لیبلّغ الشّاهد منکم الغائب من انظر معسرا کان له علی اللَّه عزّ و جلّ فی کل یوم ثواب صدقه بمثل ماله حتّی یستوفیه و قال ابو عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال اللَّه عزّ و جلّ وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَهٍ فَنَظِرَهٌ إِلی مَیْسَرَهٍ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ انّه معسر فتصدّقوا علیه بمالکم فهو خیر لکم)