لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 52

مکنید چنانکه حق سبحانه و تعالی فرموده است که او را رها کنید به آیه سابقه یا چنانکه حق سبحانه و تعالی او را رها کرده است از تکالیف مالیه، شما نیز او را از این تکلیف رها کنید یا چنانکه حق

سبحانه و تعالی او را خالی کرده است از مال و به او چیزی نداده است شما نیز او را رها کنید و در این صورت تجنیسی شده است که یک لفظ را در هر جائی بمعنی دیگر استعمال نموده اند.

(و قال صلوات اللَّه علیه من اراد ان یظلّه اللَّه یوم لا ظلّ الّا ظلّه فلینظر معسرا او یدع له من حقّه) و منقول است در صحیح از معاویه بن عمار از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که فرمودند یعنی آن حضرت یا حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله و این اظهر است بحسب واقع و اول بحسب ظاهر عبارت که هر که خواهد که حق سبحانه و تعالی او را در سایه عرش خود در آورد یا در کنف رحمت خود جای دهد در روزی که سایه نباشد مگر سایه عرش او یا حمایت نتواند کرد مگر رحمت او و شفاعت نبی و ائمه صلوات اللَّه علیهم نیز از حمایت نتواند کرد مگر رحمت او و شفاعت نبی و ائمه صلوات اللَّه علیهم نیز از حمایت رحمت است. سه مرتبه این عبارت را فرمودند و مردمان ترسیدند که مبادا تکلیف شاقی باشد چون حضرت سید الانبیاء (ص) در تکالیف شاقه چنین عبارتی بیشتر می فرمودند پس فرمودند که باید که پریشانی را مهلت دهد یا پاره از حق خود بگذارد یا از حق خود بگذرد بنا بر آن که من از جهه تبیین باشد.

و در حدیث کالصحیح از عبد الرحمن منقولست که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله فرمودند در روز

کرمی و دست خود را کج کردند چنانکه کف دست به زیر