لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 57

نزد حق سبحانه و تعالی از پیر با عبادتی که

بخیل باشد و آن چه بر او واجب باشد از زکات و خمس و غیر آن ندهد و آن جوان واجبات مالیه را با زیادتیها دهد و استبعادی ندارد و چون اکثر حقوق مالیه حق الناس است و حق اللَّه به توبه مغفور می شود و حق الناس را توبه نمی توان کرد بلکه توبه اش دادن است.

(و روی انّ اللَّه تبارک و تعالی أوحی إلی موسی علیه السّلام ان لا تقتل السّامریّ فانّه سخی) و مرویست مرسلا که حق سبحانه و تعالی وحی کرد به حضرت موسی علیه السلام که سامری را مکش که او سخی است با آن که آن قسم اعمال از او صادر شده بود به سبب سخاوت و کرم از کشتن خلاص شد.

(و قال النّبیّ صلّی اللَّه علیه و آله من ادّی ما افترض اللَّه علیه فهو اسخی النّاس) و آن حضرت (ص) فرمودند که هر که ادا کند آن چه را حق سبحانه و تعالی بر او واجب گردانیده است او سخی ترین مردمان است و این حصر اضافی است نسبت به جمعی که مال بسیار در باطل صرف می کنند و واجبات را اخراج نمی کنند.

[چهار چیز مقابل چهار چیز]

(و قال الصّادق صلوات اللَّه علیه من یضمن لی أربعه بأربعه ابیات فی الجنّه؟ أنفق و لا تخف فقرا و أنصف النّاس من نفسک و افش السّلام فی العالم و اترک المراء و ان کنت محقّا) کلینی و صدوق از معاویه بن وهب روایت کرده اند و طریق صدوق به او صحیح است یا حسن کالصحیح که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که کِه ضامن می شود از جهه من چهار چیز را تا من ضامن شوم از جهه

او چهار خانه را