لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 589

به رخص الهی کرده باشی چنانکه در صوم عمل به عزایم می کردی، و شرط بندگی آن است که هر چه فرمایند همان را به جای آورد و در فقه رضوی است که چون صبح شود روز فطر غسل بکن از جهت عید و بوی خوش بکن و شانه کن سر و ریش را اگر موی سر داشته باشی و پاکیزه ترین جامه ها را به پوش و اندک چیزی تناول کن پیش از رفتن به صحرا.

(و قال علیّ بن محمّد النوفلیّ لأبی الحسن صلوات اللَّه علیه انّی افطرت یوم الفطر علی طین القبر و تمر فقال له جمعت بین برکه و سنّه) و در حسن کالصحیح منقول است از علی که عرض نمودم به حضرت امام علی نقی صلوات اللَّه علیه که من در روز فطر افطار کردم بر خاک حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه و بر اندکی از خرما پس حضرت فرمودند که برکت و سنت را با هم جمع کرده ای چون افطار بر خرما سنت است و تربت سبب زیادتی توفیقات و هدایات است چون خاک قبر شفاست از هر دردی و امان است از هر خوفی

و شک نیست که امراض باطنیه بسیار است و بالخاصیه از او دفع می شود و امراض که زایل شد رحمتهای صوری و معنوی فایض می شود و احوط آن است که به قصد رفع امراض بخورد و زیاده از یک نخود نخورد.

[خوشحالی در روز عید]

(و نظر الحسن بن علیّ صلوات اللَّه علیهما إلی النّاس فی یوم الفطر یلعبون و یضحکون فقال لأصحابه و التفت إلیهم انّ اللَّه عزّ و جلّ خلق شهر رمضان مضمار الخلقه یستبقونه فیه بطاعته إلی رضوانه فسبق فیه قوم ففازوا و تخلّف اخرون فخابوا فالعجب کلّ