لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 59

به عوضی که حق سبحانه و تعالی در قرآن مجید فرموده است البته نفس او سخاوت می کند به دادن و تا اینجا حدیث است و چون خلف واقع شده بود در خبر صدوق آن آیه را ذکر کرده است که حق سبحانه و تعالی می فرماید که هر چه در راه حق سبحانه و تعالی صرف می کنید و احتمال اعم نیز دارد بانکه هر چه مباح باشد حق سبحانه و تعالی عوض کرامت می فرماید و ظاهر خلافت آنست که عوض را درد دنیا کرامت فرماید به قرینه آن که فرموده است که خداوند عالمیان بهترین روزی دهندگانست هر گاه شما روزی خود را به دیگری دهید البته روزی شما را خواهد داد مرتبه دیگر چون بعد از دادن کاشف می آید که روزی شما نبود یا آن که مراد از رازق معطی و منعم باشد یعنی شما با این فقر و احتیاج هر گاه از جهه رضای الهی بدهید خداوند عالمیان با غنای ذاتی و کرم غیر متناهی و روزی دهندگی او چون عوض کرامت نفرماید!؟

و در صحیح از صفوان منقول است که یکی از آزاد کردهای حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه بر آن حضرت داخل شد حضرت فرمودند که امروز چیزی در راه خدا دادی او گفت نه و اللَّه حضرت فرمودند که چون حق

سبحانه و تعالی عوض بما کرامت فرماید بده در راه خدا اگر چه یک درهم باشد.

و کالصحیح از حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه منقولست که هر که دست خود را به احسان و نیکی گشاده دارد هر وقت که هر چه را یابد دهد حق سبحانه و تعالی عوض آن را در دنیا به او می رساند و مضاعف می کند از جهه او در آخرت.

و در صحیح از بزنطی منقول است که حضرت امام رضا صلوات اللَّه علیه کتابتی به حضرت امام محمد تقی نوشته بودند و من خواندم آن مکتوب را نوشته