لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 590

العجب من الضّاحک اللّاعب فی الیوم الّذی یصاب فیه المحسنون و یخیب فیه المقصّرون و ایم اللَّه لو کشف الغطاء لشغل محسن بإحسانه و مسی ء بإساءته) و در قوی منقول است که حضرت امام حسن صلوات اللَّه علیه در روز عید قطری نظر به مردمان کردند که بازی و خنده می کردند پس حضرت رو به اصحاب خود فرمودند و اشاره به آن جماعت کرده فرمودند که حق سبحانه و تعالی ماه رمضان را آفریده است به منزله میدان اسب تاختن از جهت خلایق که در آن میدان بتازند به طاعات و عبادات تا برسند به خوشنودی او پس جمعی اسبها تاختند رسیدند و به مطلب رسیدند و جمعی پس ماندند و زیان کار شدند پس تعجب دارم و تعجب عظیم دارم از جمعی که بازی و خنده کنند در روزی که نیکوکاران را ثواب عظیم دهند و تقصیر کنندگان زیان کار شوند و قسم یاد می کنم که اگر پردهای غفلت برخیزد یا پرده ای که خدا انداخته است در پیش نظرها که از احوال آن نشأه

خبر نداشته باشند تا به مرتبه الجاء نرسد و تا ثوابها بر یقین و ایمان به غیب داشته باشند اگر این پردها را از پیش چشمهای خلایق بردارند هر آینه هر نیکوکاری مشغول آن کار شود و نظر به کار دیگری نیندازد و بدکاران مشغول ازاله بدیها و تدارک آنها شوند و جمعی به سبب ریاضات و مجاهدات این پردها از پیش چشمهای ایشان برخاسته است همگی اوقات عزیز خود را صرف رضای او می کنند و اصلا متوجه این دنیای فانی نمی شوند حق سبحانه و تعالی این پردها را از پیش نظرهای بصیرت همه بردارد بجاه محمّد و آله الطاهرین.

[روز عید روز غم ]

(و روی حنان بن سدیر عن عبد اللَّه بن سنان عن ابی جعفر