لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 630

اعتکاف شرط کن بر خداوندت چنانکه در احرام شرط می کنی که اگر عارضی بهم رسد از حوادث قضا و قدر مختار باشی در فسخ و بیرون آمدن و خواهد آمد.

و کالصحیح منقول است از داود که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند بی آن که من سؤال کنم که اعتکاف سه روز است یعنی اعتکاف سنت إن شاء اللَّه و واجب بحسب شرط است که اگر نذر کند اعتکاف یک سال را یک سال واجب می شود و اگر نذر کند یک روز را پس اگر بگوید که زیاده از یک روز اعتکاف نکنم آن نذر منعقد نمی شود و اگر شرط نکند مشهور آن است که منعقد می شود و واجب است که دو روز دیگر به آن ضم کند که سه روز شود و هم چنین اگر نذر کند که چهار روز اعتکاف کند و سه روز را به جا آورد و بعد از چند روز خواهد که آن یک روز را به جا آورد دو روز دیگر با آن ضم می کند و ظاهرا غرض از گفتن یعنی این باشد که مذکور شد.

و در صحیح از محمد بن مسلم منقول است که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که اعتکاف نیست بی روزه و هم چنین است اخبار موثقه کالصحیحه بسیار از آن حضرت صلوات اللَّه علیه که

اعتکاف نمی باشد مگر با روزه.

(و روی ابو ایّوب عن محمّد بن مسلم عن أبی جعفر صلوات اللَّه علیه قال اذا اعتکف الرّجل یوما و لم یکن اشترط فله ان یخرج و ان یفسخ اعتکافه و ان اقام یومین و لم یکن اشترط فلیس له ان یفسخ اعتکافه حتّی یمضی یعنی ثلاثه ایّام) و به اسانید صحیحه و موثق منقول است که حضرت امام محمد باقر