لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 634

عدم تعدی اگر جایز باشد با اعتکاف جمع می شود و الّا فلا.

[ثاب اعتکاف ]

(و فی روایه السّکونیّ بإسناده قال رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و اله اعتکاف عشر فی شهر رمضان یعدل حجّتین و عمرتین) و کالصحیح منقول است که حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله فرمودند که ده روز در ماه رمضان اعتکاف داشتن برابر است با دو حج و دو عمره و ظاهر لفظ عام است اگر چه دهه آخر بهتر است چون قدر در آن است و متابعت حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله کرده است و ممکن است که مراد دهه آخر باشد.

[جماع در اعتکاف ]

(و روی الحسن بن محبوب عن علیّ بن رئاب عن زراره قال سالت ابا جعفر صلوات اللَّه علیه عن المعتکف یجامع قال ان فعل ذلک فعلیه ما علی المظاهر) و به اسانید صحیحه منقول است از زراره که گفت سؤال کردم از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه از معتکفی که جماع کند حضرت فرمودند که هر گاه جماع کند بر او واجب است کفاره که بر مظاهر واجب است و مظاهر کسی است که با زن خود بگوید که تو بر من مانند پشت مادر منی و چون این کلمه یا امثال این کلمه را می گوید زن بر او حرام می شود و تا کفاره ندهد حلال نمی شود بر او، و کفاره بنده آزاد کردن است و اگر نداشته باشد دو ماه روزه می گیرد پی در پی و اگر عاجز شود از آن شصت مسکین را طعام می دهد.

(و قد روی ان جامع باللّیل فعلیه کفاره واحده و ان جامع بالنّهار فعلیه کفّارتان روی ذلک محمّد بن سنان عن عبد الاعلی ابن اعین قال سالت ابا عبد

اللَّه صلوات اللَّه علیه عن رجل وطئ امرأته و هو