لوامع صاحبقرانی، ج 6، ص: 3 صفحه 86

و کالصحیح منقول است از آن حضرت صلی اللَّه علیه و آله که هر که یکی از اهل بیت مرا در دار دنیا احسان کند به قیراطی که بیست یک مثقال باشد در روز قیامت تلافی خواهم کرد آن را به قنطاری و مشهور در تفسیر قنطار پوست گاویست که پر از طلا کنند، و احادیث بسیار وارد است که دوستان حضرت فاطمه زهرا و دوستان ذریّت او و دوستان شیعیان آن حضرت صلوات اللَّه علیها از آتش دوزخ آزادند و این معنی از ضروریات دین اهل اسلام است که نیکی با ذریّت ایشان مطلوب الهی است و احتیاج بذکر احادیث نیست و لیکن تیمنا و تبرکا مزین شد این کتاب بذکر ایشان و دیگر خواهد آمد.

باب فضل الصّدقه

اشاره

این بابی است در بیان فضیلت تصدقات اعم از واجب و سنت و گاهی در مستحبات اطلاق می کنند و آیاتی که در این باب واقع است از حد حصر بیرونست و اگر کسی اندکی عربی داند اکثر آیات را می فهمد و إن شاء اللَّه در تفسیر قرآن بسط آنها خواهد شد إن شاء اللَّه تعالی

[قیامت و صدقه ]

(قال رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله ارض القیمه نار ما خلا ظلّ المؤمن فانّ صدقته تظلّه) منقول است در قوی از آن حضرت صلی اللَّه علیه و آله که زمین صحرای قیامت بمنزله آتش است در گرمی یا آتش است چون آفتاب نزدیکست بمقدار ثلث فرسخ و الحال که چهار هزار ساله را هست در تابستان بلاد ما یک ساعت توقف در آفتاب نمی توان کرد و در مانند حجاز که مکه معظمه و مدینه مشرفه و ما بین الحرمین است سنگها را گداخته که مانند شبکه شده است به اعتبار آن که اندکی به آفتاب نزدیکتر است بغیر از سایه مؤمن که آتش نیست به سبب آن که تصدق او سایه بان او می شود در آن صحرا یا آن که به سبب تصدق در سایه عرش خواهد بود و چون تصدق سبب آنست پس گویا که در سایه صدقه است

[صدقه نفی فقر می کند]

(و قال ابو جعفر صلوات اللَّه علیه البرّ و الصّدقه ینفیان الفقر و یزیدان فی العمر و یدفعان عن صاحبهما سبعین میته سوء)