لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 101

چنانکه خواهد آمد و این سخنان استطرادا در اینجا مذکور شده است چون در بیان فضایل حجست و فضایل افعال حج

[قربانی ]

(و ما من عمل افضل یوم النّحر من دم مسفوک او مشی فی برّ الوالدین او ذی رحم قاطع یأخذ علیه بالفضل و یبداه بالسّلام أو رجل اطعم من صالح نسکه ثمّ دعا إلی بقیّته جیرانه من الیتامی و اهل المسکنه و المملوک و تعاهد الأسراء) روایت کرده است صدوق در خصال از ابان که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هیچ عملی در روز عید قربان بهتر نیست از خونی که ریخته شود از جهه کشتن هدی یا قربانی یا رفتن به خانه پدر یا مادر که به ایشان احسانی

کنند یا بروند به دیدن خویشانی که از این کس بریده اند تا بر او زیادتی داشته باشند و چون به او رسد اول سلام کند یا کسی که اطعام کند از قربانی جمعی را به آن که از جهه ایشان ثلثی را بفرستد و ثلثی که بماند هم سایگان خود را طلب کند از یتیمان و درویشان و بندگان و با ایشان چیزی بخورد یا بر عکس که ثلث اول را ضیافت کند و ثلث دویم به همسایگان دهد و ثلثی را که به فقرا می دهد، دیگر از اعمال خیر در این روز تعهد احوال اسیرانست بر تقدیری که آخر کشند او را می باید که به گرسنگی او را نکشند و این اعمال از مکارم اخلاق است و در روز عید بهتر است (و قال رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله استفرهوا ضحایاکم فانّها مطایاکم علی الصّراط) و کالصحیح منقول است از حضرت موسی بن جعفر صلوات اللَّه علیهما که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند که نفیس کنید قربانیهای خود را یعنی شتر و گاو و گوسفند نفیس فربه بی عیب را