لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 112

حضرت سید الأنبیاء صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند که هر شتری که در هفت حج در عرفات حاضر شود حق سبحانه و تعالی آن شتر را از شتران بهشت می گرداند و نسل آن را مبارک می گرداند و چون آن شتر مرد پدرم آن را دفن فرمودند.

و

در روایات متکثره وارد شده است که چون حضرت سید السّاجدین صلوات اللَّه علیه را با علی علیین بردند آن ناقه در چراگاه بود خود را به قبر آن حضرت رسانید و سینه بر آن می مالید و بر خاک می غلطید حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند که آن را به چراگاه برند مبادا فتنه شود از بنی امیّه

[هر کس سه نفر را به حج فرستد]

(و قال الرّضا صلوات اللَّه علیه من حجّ بثلاثه من المؤمنین فقد اشتری نفسه من اللَّه عزّ و جلّ بالثّمن و لم یسأله من این اکتسب ماله من حلال او حرام) و در قوی از آن حضرت صلوات اللَّه علیه منقول است که هر که سه مؤمن را با خود به حج برد و خرج ایشان را بکشد پس چنان است که گویا زر داده است و خود را خریده است و از آتش خلاص کرده است و فردای قیامت سؤال نخواهند کردن از او که مالش را از حلال به همرسیده است یا از حرام بانکه اگر از مال مردم باشد حق سبحانه و تعالی ایشان را خوشنود کند و عوض بدهد و محتمل است که این خرج از قبیل رد مظالم باشد که هر گاه نداند که از که برده است و صاحبان را نشناسد مانند حبه بری که ترازو داران می کنند چنانکه در صحیح از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه منقول است که چون حاجی داخل مکه می شود حق سبحانه و تعالی دو