لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 120

یک تاویل احادیث سابقه نیز این است که اگر کسی سواره به حج رود و چیزی نداشته باشد یا پیشتر حج بر او واجب شده باشد و تقصیر کرده باشد و الحال پیاده رود در امثال این صور حق سبحانه و تعالی این ثوابها کرامت می فرماید چنانکه محمد بن یعقوب و صدوق رضی اللَّه عنهما سواره را بهتر می دانند چنانکه گفته است که

[حج ماشیا بهتر است ]

(و الحجّ راکبا افضل منه ماشیا لأنّ رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله حجّ راکبا) و در صحیح و حسن کالصحیح و

موثق کالصحیح از رفاعه منقولست که شخصی از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه پرسید که سواری افضل است یا پیاده رفتن حضرت فرمودند که سوار بودن بهتر است از پیاده رفتن زیرا که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله سواره حج فرمودند.

و به همین مضمون در موثق کالصحیح از ابن بکیر از آن حضرت صلوات اللَّه علیه منقول است و در صحیح منقول است از رفاعه که از آن حضرت صلوات اللَّه علیه سؤال کردم که پیاده رفتن حضرت امام حسن صلوات اللَّه علیه از مکه بود که افعال حجرا پیاده واقع ساختند یا از مدینه مشرفه بود که کل راه پیاده رفتند؟ حضرت فرمودند که از مکه معظمه بود.

دیگر سؤال کردم که هر گاه عمره به جا آوردم بعد از آن سوار شوم از جهه رفتن به عرفات یا پیاده بروم حضرت فرمودند که حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه همه را سواره می کردند دیگر سؤال کردم که فی نفسه سواره افضل است یا پیاده حضرت فرمودند که سواره افضل است زیرا که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله همه افعال را سواره کردند حتی طواف خانه کعبه را.