لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 210

بصیرتشان کور نباشد که همیشه عمر کافر بود و مسلمان نشد هرگز و طریق جاهلیت را از دست نمی داد و سنیان عذر گفته اند که چون مقام که در آنجا بود مردمان که مشغول نماز می شدند راه را بر طایفان می بستند بنا بر این عمر آنجا برد از این وجه زیادتی کفرشان ظاهر می شود که حق سبحانه و تعالی و پیغمبر آخر الزمان و ابراهیم خلیل الرحمن مثل عمر نمی دانستند و عمر از همه اعلم بود

[امام حسین صلوات اللَّه علیه شهید شد و حضرت امام محمد باقر چهار ساله بود]

(و روی انّه قتل الحسین بن علیّ صلوات اللَّه علیهما و لأبی جعفر الباقر صلوات اللَّه علیه اربع سنین) و منقول است که چون حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه شهید شد حضرت امام محمد باقر چهار ساله

بود و غرضش این است که چون در حدیث سابق حضرت امام محمد باقر حدیث حضرت امام حسین صلوات اللَّه علیه نقل کرد بیان کرد که در آن زمان حضرت چهار ساله بود ممکن بود که بفهمد و نقل حدیث کند بلکه در شکم مادر نقل فرموده اند و ایشان را نسبتی به دیگران نیست هر چه گویند حق است به اعتبار عصمت.

و در بعضی از اخبار وارد است که حضرت سید الساجدین در وقت شهادت سید الشهدا بیست و دو ساله بود، چنان که در کافی و غیر آن مذکور است و علی اصغر که شهید شد هجده ساله بود و صغیر که شهید شد عبد اللَّه نام داشت، و اکثر علما چنین ذکر کرده اند از شیخ مفید تا شیخ شهید و آن چه مشهور است بنا بر روضه الشهدا است و او نیز ذکر کرده است که بعضی گفته اند که صغیر عبد اللَّه نام داشت و از روایات کافی ظاهر می شود که در وقت شهادت سید الشهدا صلوات اللَّه علیه حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه چهار ساله بود

[کعبه شکایت کرد در زمان فترت که میانه حضرت عیسی و حضرت محمد که زائران من کم شده اند]

(و روی انّ الکعبه شکت إلی اللَّه عزّ و جلّ فی الفتره بین عیسی و محمّد صلوات اللَّه علیهما فقالت یا ربّ ما لی قلّ زوّاری ما لی قلّ عوّادی فاوحی اللَّه جلّ جلاله إلیها انّی منزل نورا جدیدا علی قوم یحنّون إلیک کما تحن الانعام إلی أولادها و یزفّون إلیک کما تزفّ النّسوان إلی ازواجها یعنی أمّه محمّد صلّی اللَّه علیه و آله) و مرویست که کعبه شکایت کرد به حق سبحانه و تعالی در زمان فترت که میانه حضرت عیسی و حضرت

محمد صلّی اللَّه علیه و آله بود و گفت ای پروردگار من مرا چه شد که زیارت کنندگان من کم شدند مرا چه شد که عیادت کنندگان من کم شدند پس حق سبحانه و تعالی وحی کرد به کعبه که من خواهم فرستاد نوری تازه که حضرت سید الأنبیاء یا شریعت یا قرآن او باشد صلّی اللَّه علیه و آله بر جمعی که از روی شوق به نزد تو آیند چنان که گوسفند و امثال آن مشتاق فرزندان خودند و با ایشان مهربانی می کنند، و از روی محبت بیایند به نزد تو چنان که زنان را در عرس به خانه شوهران برند و مراد امت سید المرسلین است صلّی اللَّه علیه و آله چنان که واقع شد و شکایت کعبه ممکن است که حقیقه باشد یا مجازا

[سنگی یافتند که در آن نوشته بود منم خداوند صاحب بکّه ]

(و روی حریز عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال وجد فی حجر انی انا اللَّه ذو بکّه صنعتها یوم خلقت السّماوات و الارض و یوم خلقت الشّمس و القمر و حفّفتها بسبعه املاک حفیفا مبارک لأهلها فی الماء و اللّبن یاتیها رزقها من ثلاثه سبل من اعلاها و اسفلها و الثنیه و روی انّه فی حجر اخر مکتوب هذا بیت اللَّه الحرام بمکّه تکفّل اللَّه عزّ و جلّ برزق أهلها من ثلاثه سبل مبارک لهم فی اللّحم و الماء) و به اسانید صحیحه منقول است که حضرت امام جعفر صادق