لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 24

و منقولست در صحیح از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که آن حضرت فرمودند که چرا قریش خانه کعبه را خراب کردند و از نو ساختند با آن که ایشان اعتقاد به کعبه داشتند از جهه آن که سیل از بلندیهای مکه معظمه می آمد و در مسجد الحرام جمع می شد یک مرتبه آمد و در رو نداشت چند روز مسجد

پر از آب بود و کعبه شکست خورد ایشان از خوف آن که بر سر جمعی افتد باز چیدند و از نو ساختند چنانکه خواهد آمد.

و در سنه ظل حق نیز چنین شد که سیل آمد و از نو ساختند و سه سال بعد از آن به شرف حج بیت اللَّه الحرام مشرف شدم و علامت سیل ظاهر بود تا پای طاقهای عمارات حول کعبه آمده بود و جمعی کثیر ذکر کرده اند که همه پیها را بر داشتند مگر رکن حجر را که نتوانستند بر داشتن بحال خود گذاشتند و حکمتش این بود که وضع حجر در موضعش همیشه از معصوم واقع شده بود اول حضرت ابراهیم و اسماعیل گذاشتند بعد از وضع حضرت آدم، و بعد از ایشان حضرت سید المرسلین صلی اللَّه علیه و آله گذاشتند و در زمان حجاج حضرت سید الساجدین صلوات اللَّه علیه گذاشتند و الحال بهمان وضع است مگر احتمالی که سابقا مذکور شد در باب مسجد کوفه

[اولین کسی که برای خانه های مکه در گذاشت ]

(و سئل الصّادق صلوات اللَّه علیه عن قول اللَّه عزّ و جلّ «سَواءً الْعاکِفُ فِیهِ وَ الْبادِ» فقال لم یکن ینبغی ان یصنع علی دور مکه ابواب لأنّ للحاجّ ان ینزلوا معهم فی دورهم فی ساحه الدّار حتّی یقضوا مناسکهم و انّ اوّل من جعل لدور مکه ابوابا معاویه) و در صحیح از حلبی منقول است که از آن حضرت صلوات اللَّه علیه پرسیدند از تفسیر آیه کریمه که ترجمه اش اینست که مساویند در مسجد الحرام که از پیش گذشته است کسانی که ملازم آن مسجدند یعنی