لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 244

به آیه «فَلَوْ لا نَفَرَ» چنانکه خواهد آمد یا آن که کمتر از یک سال خوب باشد و یک سال خوب نباشد به سبب آن که حج تمتع منقلب به افراد می شود چنانکه خواهد آمد

[بقاء در مکه ]

(و روی انّ المقام بمکّه یقسی القلب) صدوق روایت کرده است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه عبادت خود را به جا آورید بر راحله خود سوار شوید و به اهل و خانه خود روید که اقامت در مکه سبب قساوت قلب است.

و در حدیث دیگر از آن حضرت نقل کرده است که آن حضرت فرمودند که مکروه است اقامت در مکه معظمه زیرا که رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله از آنجا مهاجرت فرمودند و تأسّی به آن حضرت مطلوبست، و شخصی که در آنجا اقامت کند قساوت قلب بهم می رساند که

در آنجا به جا می آورد اعمال قبیحه را که در غیر آنجا می کرد خصوصا الحال که اکثر کافرند و فسوق شایع است خصوصا از علما و ائمه آنجا خصوصا هر گاه ضعیف الیقین باشد و خوف رجوع از دین باشد چنانکه دیدیم (و روی داود الرّقیّ عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه انّه قال اذا فرغت من نسکک فارجع فانه اشوق لک إلی الرّجوع) و در حسن کالصحیح منقولست که آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه فارغ شوی از مناسک حج برگرد به خانه خود که سبب این است که اشتیاق به برگشتن بحج بیشتر شود، و جمع می توان کرد که اگر کسی از حال خود یابد که ماندن سبب ازدیاد شوق و تقوی باشد ماندن بهتر باشد و نسبت به اکثر عالمیان برگشتن بهتر است قطع نظر از احوال حال که ماندن خوب نیست البته

[شجر حرم ]

(و روی عن معاویه بن عمّار قال قلت لأبی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه شجره اصلها فی الحلّ و فرعها فی الحرم فقال حرم اصلها لمکان فرعها قلت فانّ اصلها فی الحرم و فرعها فی الحلّ قال حرم فرعها لمکان اصلها) و به اسانید صحیحه منقول است از معاویه که گفت عرض نمودم به آن حضرت صلوات اللَّه علیه که هر گاه بیخ درختی در حل باشد و شاخش در حرم باشد حکمش چونست حضرت فرمودند که اصلش حرام است که آن را ببرند یا تیشه و تبری بر آن زنند چون سبب سرایت ضرر است در شاخ یا آن که به سبب شاخ محترم شده است و حکم درخت حرم دارد عرض نمودم که

اگر بیخش در حرم باشد و شاخش در خارج حرم چونست می توان آن شاخ را بریدن فرمودند که فرعش حرام شده است از جهه اصلش و نمی توان برید چون صادقست که شجر حرمست و هم چنین اگر مرغی بر آن شاخ نشسته باشد شکار نمی توان کرد از جهه اصلش و نمی توان برید از جهه احترام آن شاخ چنانکه سکونی نیز روایت کرده است از حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه اگر چنین مرغی را شکار کند کفاره می دهد (و روی حریز عنه صلوات اللَّه علیه انّه قال کلّ شی ء ینبت فی الحرام فهو حرام علی النّاس اجمعین الّا ما أنبتّه أنت او غرسته و قال صلوات اللَّه علیه یخلّی عن البعیر فی الحرم یاکل ما شاء) و به اسانید متکثره صحیحه منقولست از حریز که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر چه در حرم می روید بر همه عالمیان حرامست مگر آن چه را خود کشته باشی از حبوب یا درختی باشد که خود کشته باشی و آن حضرت صلوات اللَّه علیه فرمودند که شتر را سر می توان داد