لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 256

کبوتران حرم حضرت فرمودند که تصدقی بکند بر مسکینی و بهمان دستی که پر را کنده است صدقه را به مسکین دهد و تصدق از این جهه می دهد که کبوتر را آزار داده است و به آن دست دادن: محض تعبّد است و احتمال دارد که علتی که حضرت فرموده اند علت تصدق بهمان دست باشد که چون به آن دست آزار داده است بهمان دست تصدق بکند تا این حسنه آن سیئه را رفع کند و اول اظهر است

[خوردن صید]

(و روی صفوان عن منصور بن حازم قال قلت لأبی عبد اللَّه علیه السّلام اهدی لنا طیر مذبوح بمکّه فاکل أهلنا فقال لا یری به اهل مکّه بأسا قلت فایّ شی ء تقول أنت قال علیهم ثمنه) و در حسن کالصحیح در صحیح منقولست که منصور گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که در مکه معظمه به هدیه آوردند از جهه ما مرغ کشته را و اهل خانه ما آن را خوردند حضرت فرمودند که اهل مکه این را بد نمی دانند چون دیگری کشته است عرض کردم که شما چه می فرمایید حضرت فرمودند که بر ایشان است که قیمت آن را بدهند به مسکین یا دانه بخرند از جهه کبوتران حرم چنانکه گذشت.

(و روی صفوان عن عبد اللَّه بن سنان قال قال ابو عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه لا یذبح الصّید فی الحرم و ان صید فی الحلّ) و در حسن کالصحیح منقول است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که در حرم صید را

نمی توان کشت اگر چه در خارج حرم گرفته باشند و صید حیوان حلال گوشتی است که ممتنع باشد و رام نباشد خواه به پریدن باشد مثل هر مرغی غیر مرغ خانگی از نر و ماده، و خواه