- [کتاب الحج ] 1
- [مقدمه مصنف ] 1
- باب علل الحج 1
- جلدهفتم 1
- [کعبه و شکل آن ] 6
- [وجه نام گذاری بیت الحرام ] 8
- [بیت العتیق ] 9
- [وجه بوسیدن حجر و وضع آن در رکن ] 10
- [حجر از بهشت آمده ] 12
- [مقدار حرم ] 13
- [استلام حجر] 13
- [وجه تسمیه حطیم ] 14
- [رکن یمانی ] 16
- [بلندی کعبه ] 18
- [طواف خارج حجر] 19
- [نامگذاری به بکه ] 21
- [هدیه برای کعبه ] 22
- [تجدید بنای کعبه بدست قریش ] 23
- [اولین کسی که برای خانه های مکه در گذاشت ] 24
- [مکروه است اقامت دایمی در مکه ] 25
- [شیرینی آب زمزم ] 26
- [چرا کوه صفا را صفا نامیدند] 27
- [تلبیه ] 28
- [کعبه قبله مسجد است ] 28
- [وجه احرام ] 28
- [سعی صفا و مروه ] 30
- [روز عرفه ] 32
- [یوم الترویه ] 32
- [مشعر] 33
- [مزدلفه ] 34
- [منی ] 35
- [وقوف به مشعر] 36
- [مسجد خیف ] 36
- [چهار ماه برای حاجی گناه نوشته نمی شود] 39
- [تعظیم کعبه ] 41
- [حج اکبر] 42
- [تکبیر در منی ] 43
- [تعداد حج برای هر نفر] 45
- [نامگذاری ابطح ] 46
- [آب دادن به حجاج ] 46
- [احرام از مسجد شجره ] 47
- [رمی جمار] 48
- [سبب آویختن در کردن شتر و گاو و گوسفند] 48
- [قربانی کردن ] 49
- [حضرت امیر المؤمنین شبی به روز نیاوردند در مکه بعد از آن که هجرت نمودند] 52
- [بروید بحج بیت اللَّه ] 53
- [هر که کجاوه نگاه دارد بقصد رفتن بحج ] 53
- باب فضائل الحج 53
- [تعقیبات رسول اللَّه ] 54
- [قبول قربانی ] 61
- [هفتاد بار لبیک گفتن ] 62
- [دخول حرم ] 63
- [دخول مسجد] 64
- [نگاه به کعبه ] 64
- [نظر به علی ع عبادت است ] 66
- [رجوع بدون گناه از حج ] 67
- [دخول در بیت با امان خدا] 68
- [دخول کعبه ] 70
- [دخول کعبه ] 70
- [ثواب حج ] 71
- [ثواب طواف و نماز و نظر به کعبه ] 73
- [اقامت در مکه ] 80
- [بر آوردن حاجت مؤمن ] 81
- [رکن یمانی ] 81
- [شفاء زمزم ] 84
- [ثواب سعی ] 85
- [ثواب نماز در مسجد] 86
- [نماز در مسجد خیف ] 90
- [وقوف به عرفات ] 91
- [وقوف به مشعر] 100
- [ازدحام مردم و تکبیر گفتن ] 100
- [قربانی ] 101
- [رمی الجمار] 104
- [حلق رأس ] 105
- [هر که حج اسلام را به جا آورد] 110
- [هر شتری که سه سال بر آن حج روند] 111
- [هر کس سه نفر را به حج فرستد] 112
- [هر کس چهار حج به جا آورد] 114
- [هر کس چهار حج به جا آورد] 114
- [هر کس یک سال حج به جا آورد و یک سال نه ] 116
- [هر کس هر سال حج به جا آورد] 117
- [هر کس پیاده حج به جا آورد] 117
- [حج ماشیا بهتر است ] 120
- [حج مقدم است یا جهاد] 121
- [حج پیاده امام حسن ] 121
- [هر کس قصدش رجوع به حج باشد] 126
- [قرض برای حج ] 131
- [حج افضل از نماز و روزه است ] 132
- [حج و غفران ذنوب ] 135
- [حج نیابتی ] 135
- [حج نفی فقر می کند] 135
- [شراکت در حج ] 138
- [صله رحم در حج ] 140
- [صرف پول در حج ] 140
- [حاجی بر سه دسته است ] 146
- [حج جهاد ضعفاست ] 147
- [چهار نفر دعایشان رد نمی شود] 148
- [ختم قران در مکه ] 149
- [ذکر گفتن در مکه ] 150
- [هر که یک سال در مکه معظمه مجاورت کند] 151
- [خواب در مکه ] 152
- [سلام کردن به حاجی ] 154
- [کسی که در راه حج بمیرد] 155
- [ثواب حج بمقدار مشقت حج ] 158
- نکت فی حج الانبیاء و المرسلین صلوات اللَّه علیهم اجمعین 160
- [حج آدم ع ] 160
- [حج نوح ع ] 162
- [حج ابراهیم ] 163
- [حج موسی ع ] 181
- [حج یونس و عیسی ع ] 182
- [حج سلیمان ع ] 184
- [آدم ع بیت اللَّه را بنا کرد] 186
- [حج بدون نیت صادق و نفقه صادق ] 186
- [متعه در حج ] 187
- [حج رسول اللَّه ] 191
- [ابتداء خلقت زمین ] 199
- باب ابتداء الکعبه و فضلها و فضل الحرم 199
- اشاره 199
- [یوم دحو الارض ] 202
- [کعبه بهترین سرزمین پیش خدا] 205
- [تا کعبه هست دین هست ] 207
- [کعبه شکایت کرد در زمان فترت که میانه حضرت عیسی و حضرت محمد که زائران من کم شده اند] 210
- [امام حسین صلوات اللَّه علیه شهید شد و حضرت امام محمد باقر چهار ساله بود] 210
- [سنگی یافتند که در آن نوشته بود منم خداوند صاحب بکّه ] 210
- [بین رکن و مقام بهترین جای زمین ] 212
- [احترام کعبه از ابتدای خلقت ] 213
- [سکینه که حق سبحانه و تعالی در قرآن مجید مکرر فرموده است نسیمی است خوشبو] 215
- [اساس و خانه از طبقه هفتم زمین است ] 215
- [طول کعبه از طرف آسمان و بلندی نه ذرع بود و سقف نداشت ] 216
- [باز سازی کعبه ] 217
- [کسی به کعبه گزند نمی رساند] 221
- [حجاج و خراب کعبه ] 226
- [داستان ابن ابی العوجاء] 227
- [بی احترامی به کعبه ] 235
- [دخول حرم و سلاح ] 240
- [پرده کعبه و وقف ] 241
- [بردن خاک کعبه ] 241
- [کراهه بناء بالاتر از کعبه ] 243
- [بقاء در مکه ] 244
- [شجر حرم ] 244
- [لقطه حرم ] 247
- باب تحریم صید الحرم و حکمه 248
- [هر گاه محرم در حرم کبوتری را بکشد] 248
- [نامگذاری به بکه ] 248
- [کشتن قمری در حرم ] 252
- [اگر تیر را در حل بزند و در حرم بیفتد] 254
- [کندن پر کبوتر] 255
- [پرنده ای که از خارج حرم بیاورند] 255
- [خوردن صید] 256
- [آهوی حرم ] 258
- [خوردن طیر غیر حرم در حرم ] 259
- [ذبح از روی اشتباه ] 260
- [اذیت طیر حرم ] 260
- [اخراج طیر از حرم ] 261
- [کفاره قتل طیر] 262
- [کفاره تخم شترمرغ ] 262
- [در مکه فقط مذبوح بخر] 262
- [کفاره کبوتر] 263
- باب ما یجوز آن یذبح فی الحرم و یخرج به منه 263
- باب ما جاء فی السّفر إلی الحجّ و غیره من الطّاعات 267
- باب الایّام و الاوقات الّتی یستحبّ فیها السّفر و الایّام و الاوقات الّتی یکره فیها السّفر 268
- [زمان مستحب برای سفر] 268
- [زمان مکروه سفر] 272
- باب افتتاح السّفر بالصدقه 277
- باب حمل العصا فی السّفر 279
- باب ما یستحبّ للمسافر من الصّلاه اذا اراد الخروج 281
- باب ما یستحبّ للمسافر من الدّعاء عند خروجه من السّفر 282
- باب القول عند الرّکوب 285
- باب ذکر اللَّه عزّ و جلّ و الدّعاء فی المسیر 287
- باب ما یجب علی المسافر فی الطریق من حسن الصّحابه و کظم الغیظ و حسن الخلق و کفّ الاذی و الورع 290
- باب تشییع المسافر و تودیعه و الدّعاء له 293
- باب ما یقوله من خرج وحده فی سفره 300
- باب کراهه الوحده فی السّفر 300
- [اول رفیق بهم رسان و بعد از آن به سفر رو] 302
- باب الرّفقاء فی السّفر و وجوب حقّ بعضهم علی بعض 302
- [مصاحبت با کسی کن که تو مستفید شوی از او] 303
- [مصاحبت کن با کسانی که مثل تو باشند] 304
- [زیاده نشدند قومی بر هفت نفر مگر آن که صدا و فریادشان بسیار می شود] 307
- [میانه روی در خرج کردن ] 308
- باب الحداء و الشّعر فی السّفر 309
- باب حفظ النّفقه فی السّفر 311
- باب اتّخاذ السّفره فی السّفر 312
- باب السّفر الّذی یکره فیه اتّخاذ السّفره 313
- [چون حضرت سید الساجدین بسفر می رفتند بهترین توشه ها بر می داشتند] 314
- [توشه سفر آخرت ] 314
- باب الزّاد فی السّفر 314
- [از شرف و بزرگی آدمی است که توشه نیکو بردارد] 314
- باب حمل الالات و السّلاح فی السّفر 318
- [اسب مبارک است ] 320
- باب الخیل و ارتباطها و اوّل من رکبها 320
- [لجام زدن اسب ] 321
- [اول کسی که اسب سوار شد] 324
- باب حقّ الدّابّه علی صاحبها 325
- [حق دابه بر صاحبش ] 325
- [زمانی که می شود حیوان را زد] 326
- [احترام بهائم در صورت آنهاست ] 330
- [بر یک طرف زین ننشینید] 330
- باب ما لم تبهم عنه البهائم 331
- باب ثواب النّفقه علی الخیل 332
- باب علّه الرّقعتین فی باطن یدی الدّابّه 337
- باب حسن القیام علی الدّواب 338
- باب ما جاء فی الابل 342
- باب ما یجب من العدل علی الجمل و ترک ضربه و اجتناب ظلمه 351
- باب ثواب من اعان مؤمنا مسافرا 355
- باب ما جاء فی رکوب العقب 355
- باب المروّه فی السّفر 356
- باب ارتیاد المنازل و الامکنه الّذی یکره النّزول علیها 360
- باب المشی فی السّفر 363
- باب آداب المسافر 365
- باب دعاء الضّالّ عن الطّریق 370
- باب القول عند نزول المنزل 373
- باب القول عند دخول مدینه او قریه 374
- باب الموت فی الغربه 376
- باب تهنیه القادم من الحج 377
- باب ثواب معانقه الحاج 378
- باب النّوادر 378
- باب توفیر الشّعر للحجّ و العمره 380
- باب مواقیت الاحرام 383
- [بیان مواقیت پنجگانه ] 383
- [میقات را از اهل محل سؤال می کنند] 387
- [بیان حدود عقیق ] 388
- [احرام قبل از میقات ] 390
- [احرام از مسجد شجره ] 393
- [مستحبات احرام ] 394
- باب التّهیّؤ للإحرام 394
- [غسل قبل از میقات ] 397
- [استعمال بوی خوش قبل از احرام ] 399
- [غسل قبل از وقت احرام ] 402
- [خواب قبل از احرام و بعد از غسل ] 404
- [انواع حج ] 406
- باب وجوه الحاج 406
- [اهل مکه تمتع به جا نمی آورند] 407
- [کسی که عمره را به جا آورد و حج را معین نکند] 412
- [حج تمتع افضل است ] 413
- [بیان تمتع ] 416
- باب فرایض الحج 429
- باب عقد الاحرام و شرطه و نقضه و الصّلاه له 430
- اشاره 430
- باب ما جاء فی من حجّ بمال حرام 430
- [احرام بعد از نماز باشد] 431
- [احرام بعد از نماز ظهر سنت است ] 434
- [نیت حج ] 435
- [دعاء بعد از احرام ] 437
- [خوردن صید قبل از لبیک ] 440
- [جماع قبل از لبیک ] 440
- باب الاشعار و التّقلید 443
- التلبیه 449
- [الفاظ تلبیه ] 449
- [بلند کردن صدا در حال تلبیه برای مردان ] 450
- [جواب دادن با لبیک ] 452
- [تلبیه نیاز به وضو ندارد] 452
- [تلبیه شعار محرم است ] 453
- [مقایسه امت پیامبر با امت موسی ] 458
- باب ما یجب علی المحرم اجتنابه من الرّفث و الفسوق و الجدال فی الحج 464
- [بعضی از محرمات احرام ] 464
- [جماع در احرام ] 468
- [نگاه محرم به نامحرم ] 470
- [مس از روی شهوت ] 473
- [اگر کفاره نداشت ] 474
- باب ما یجوز الاحرام فیه و ما لا یجوز 476
- [احرام در دو ثوب یمنی ] 476
- [مفاخره در حج ] 476
- [احرام در لباس نماز] 476
- [احرام در لباس سبز] 477
- [احرام در لباس چرک ] 478
- [احرام در لباس تنگ ] 478
- [احرام در لباس سرخ ] 479
- [احرام در لباس سیاه ] 480
- [احرام در لباس حریر] 481
- [احرام در لباس رنگی ] 482
- [احرام در لباس زعفرانی ] 483
- [احرام در قبا] 483
- [احرام در لباس رنگ شده ] 484
- [احرام در لباس ابریشم ] 485
- [خلوقی که به کعبه معظمه و به قبر حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله می پاشند] 486
- [احرام در طیلسان ] 488
- [احرام در جوراب و کفش ] 489
- [احرام در لباس دگمه دار] 491
- [خوابیدن بر فرش رنگی ] 492
- [احرام در لباس خز] 493
- [لباس اضافی در احرام ] 493
- [احرام در لباس نجس ] 493
- [احرام با اسلحه ] 493
- [پوشاندن صورت برای زنان ] 494
- [زنی که احرام گیرد هر زینتی می تواند کرد غیر گوشواره و گردن بند] 497
- [احرام زن در شلوار] 497
- [عمامه برای زن در احرام ] 501
- [کمربند] 502
- [چیزی که سر را نپوشاند] 502
- باب ما یجوز للمحرم اتیانه و استعماله و ما لا یجوز من جمیع الانواع 504
- [سرمه کشیدن برای محرم ] 504
- [مسواک زدن ] 506
- [نگاه در آینه ] 506
- [حجامت کردن ] 507
- [کندن دندان ] 509
- [خون دمل ] 510
- [حنا گذاشتن ] 512
- [عطر و زعفران ] 513
- [هر که طعامی زعفران دار یا زعفران را عمدا بخورد] 515
- [استظلال ] 522
- [پوشاندن صورت ] 526
- [پوشاندن سر] 528
- [ناخن گرفتن ] 531
- [کندن مو] 533
- [انداختن شپش و مانند آن ] 535
- [شهادت بر نکاح ] 543
- [نگاه به زن ] 547
- [ذبح صید] 548
- [انداختن کنه ] 550
- [کفاره قتل شترمرغ ] 553
- [اگر از اداء کفاره عاجز شد] 553
- باب ما یجب علی المحرم فی انواع ما یصیب من الصّید 553
- [کفاره خرگوش و روباه ] 556
- [اگر صید را زخمی کند] 556
- [کفاره کبوتر] 558
- [کشتن جوجه ] 559
- [کفاره تخم شترمرغ ] 561
- [تعدد قتل صید] 563
- [صید کردن ماهی ] 564
- [قتل ملخ ] 566
- [کشتن زنبور] 568
- [کشتن مارمالی ] 568
- [محرم اگر خارج از حرم صید کند] 568
- [اگر کفاره صید را بدهد گوشت را چه کند] 569
- [حاج فدیه خود را در منی و معتمر در مکه می کشد] 570
- [اگر مضطر به صید شد] 571
- [اگر چند نفر صید کنند] 571
- [صید دریایی ] 576
- [تقصیر عمره تمتع ] 577
- باب تقصیر المتمتّع و حلقه و احلاله و من نسی التّقصیر حتی یواقع او یهلّ بالحج 577
- اشاره 577
- [تقصیر عمره تمتع را فراموش کند] 578
- [شخصی که موی سر را در میان سر گره زده باشد] 579
- [اگر قبل از تقصیر زنش را ببوسد] 579
- [اگر به جای تقصیر حلق کند] 580
- [جماع قبل از تقصیر] 581
- [تقصیر از بعضی از اعضاء] 582
- [اگر قبل از تقصیر وطی کند] 583
- [اگر در مکه حلق کند] 583
- باب المتمتّع یخرج من مکّه و یرجع 584
- [در غسل احرام طهارت شرط نیست ] 588
- باب احرام الحائض و المستحاضه 588
- [حائض طواف و نماز را تأخیر می اندازد] 589
- [اگر در وسط طواف خون ببیند] 597
- باب الوقت الّذی اذا ادرکه الانسان یکون مدرکا للتّمتّع 602
- باب الوقت الّذی متی ادرکه الانسان کان مدرکا للحج 609
- باب تقدیم طواف الحجّ و طواف النّساء قبل السّعی و قبل الخروج إلی منی 611
- باب تاخیر الزّیاره 615
- باب حکم من نسی طواف النّساء 619
- باب انقضاء مشی الماشی 622
- [بنای بر طواف سابق ] 623
- باب حکم من قطع علیه الطّواف بصلوه او غیرها 623
- [قطع بخاطر نماز] 624
- [قطع بخاطر حاجت ] 624
- [قطع برای استراحت ] 625
- [قطع بخاطر نماز مستحبی ] 626
- [قطع برای دخول کعبه ] 627
- [قطع بخاطر نجاست بدن ] 628
- [قطع بخاطر حاجت ] 629
بصدقه اذا اصبح دفع اللَّه تبارک و تعالی عنه نحس ذلک الیوم) و کالصحیح و در صحیح منقولست از مسمع کردین ثقه که حضرت امام جعفر صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر که در وقت صبح تصدق در راه حق سبحانه و تعالی بکند حق سبحانه و تعالی نحوست آن روز را از او دفع کند (و روی هارون بن خارجه عن محمد بن مسلم عن ابی جعفر صلوات اللَّه علیه قال کان علیّ بن الحسین صلوات اللَّه علیهما اذا اراد الخروج إلی بعض أمواله اشتری السّلامه من اللَّه عزّ و جلّ بما تیسّر له و یکون ذلک اذا وضع رجله فی الرّکاب و اذا سلّمه اللَّه و انصرف حمد اللَّه تعالی و شکره و تصدّق بما تیسّر له) و مرویست در موثق کالصحیح از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه که چون حضرت سید الساجدین صلوات اللَّه علیه اراده می فرمودند که بسوی بعضی از مزارع خود روند سلامتی آن سفر را از حق سبحانه و تعالی می خریدند بهر چه میسر می شد از تصدق و وقتی آن صدقه را می دادند که پا در رکاب می کردند و چون به سلامت به خانه می آمدند حمد و شکر الهی به جا می آوردند و تصدق می کردند بهر چه میسر می شد.
باب حمل العصا فی السّفر
(قال امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه قال رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله من خرج فی سفر و معه عصا لوز مرّ و تلا هذه الآیه وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْیَنَ إلی قوله وَ اللَّهُ عَلی ما
نَقُولُ وَکِیلٌ امنه اللَّه عزّ و جلّ من کلّ سبع ضارّ و من کلّ لصّ عاد و من کلّ ذات حمه حتّی یرجع إلی اهله و منزله و کان معه سبعه و سبعون من المعقبات یستغفرون له حتّی یرجع و یضعها) این بابی است در سنت بودن با خود داشتن عصای بادام تلخ در سفر منقولست که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند که هر که به سفری رود و با او باشد عصای چوب بادام تلخ بادام کوهی چنانکه از مشایخ شنیده ام یا اعم از کوهی و باغی تلخ و بخواند که وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تا وَکِیلٌ که هشت آیه است از سوره قصص حق سبحانه و تعالی ایمن دارد او را از شر هر درنده که ضرر رساند یا ضارئ به همزه یعنی درنده های بزرگ مانند شیر و ببر و پلنگ و از شر هر دزد ظالم و از شر هر حیوان گزنده مانند مار و عقرب تا به خانه خود برگردد و حق سبحانه و تعالی هفتاد و هفت فرشته را مقرر سازد که از عقب او روانه شوند و حفظ و حمایت او کنند و از جهه او آمرزش طلب کنند تا به خانه خود بر گردد و عصا را بگذارد (و قال قال رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله حمل العصا ینفی الفقر و لا