لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 321

باشد، و همیشه تصدق کند چون اسب که ایستاده است می باید که کاه و علف همیشه پیش آن باشد و خورد، پس هر گاه اسب نگاهداری اسبی نگاهدار که پیشانی سفید باشد و سفیدی کشیده باشد تا بینی آن و دست چپ و پاهای آن هر سه سفیدی داشته باشد و دست راستش نشان نداشته باشد کمیت باشد یعنی سمندی که نه سیاه باشد و نه سرخ و به زردی زند و یال و دمش سیاه باشد، و بعد از آن در خوبی اسبی است که سفید باشد یا پیشانی آن سفید باشد و سفیدی به بینی نرسیده باشد، و هر گاه اسبی نگاه داری

بیکی از این دو نشان همیشه سلامتی و نفعهای دنیوی و ثوابهای اخروی خواهی داشت

[لجام زدن اسب ]

(و روی بکر بن صالح عن سلیمان بن جعفر الجعفریّ عن ابی الحسن صلوات اللَّه علیه قال سمعته یقول الخیل علی کلّ منخر منها شیطان فاذا اراد احدکم ان یلجمها فلیسمّ قال و سمعته یقول من ربط فرسا عتیقا محیت عنه عشر سیّئات و کتبت له احدی عشره حسنه فی کلّ یوم و من ارتبط هجینا محیت عنه فی کلّ یوم سیّئتان و کتبت له تسع حسنات فی کلّ یوم و من ارتبط برذونا یرید به جمالا او قضاء حاجه او دفع عدوّ محیت عنه فی کلّ یوم سیّئه و کتبت له ستّ حسنات، و من ارتبط فرسا اشقر اغرّ أو أقرح فان کان اغرّ سائل الغرّه، به وضح فی قوائمه فهو احبّ إلیّ و لم یدخل بیته فقر ما دام ذلک الفرس فیه، و ما دام فی ملک صاحبه لا یدخل بیته حیف قال و سمعته یقول اهدی امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه لرسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله اربعه افراس من الیمن فاتاه فقال یا رسول اللَّه أهدیت لک اربعه افراس؟ قال صفها لی قال هی الوان مختلفه قال فیها وضح قال نعم قال فیها اشقر