لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 355

که سه سال بحج برند و بر آن حج کنند آن شتر را حق سبحانه و تعالی از شتران بهشت می گرداند و روی سبع سنین و در قوی منقول است از آن حضرت صلوات اللَّه علیه که حضرت سید الساجدین صلوات اللَّه علیه به حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه فرمودند در وقت رفتن با علی علیین که من بیست حج بر این شتر کرده ام که تازیانه بر او نزده ام و چون تلف شود آن را خاک کن که درندگان گوشت او را نخورند.

و حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند که هر شتری را که هفت سال در عرفات حاضر سازند و بر آن هفت حج کرده شود البته حق سبحانه و تعالی آن را از شتران بهشت می گرداند و نسل آن را مبارک می گرداند و چون تلف شد حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه از جهه آن قبری کندند و دفن کردند آن را.

و در حدیث صحیح از مرازم منقولست که آن حضرت صلوات اللَّه فرمودند که هر شتری را که پنجم رتبه در پنج حج در عرفات حاضر سازند آن شتر را از شتران بهشت

می کنند

باب ما جاء فی رکوب العقب

(روی علیّ بن رئاب عن ابی بصیر عن ابی جعفر صلوات اللَّه علیه قال کان رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله و امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه و مرثد بن ابی مرثد الغنویّ یعقّبون بعیرا بینهم و هم منطلقون إلی بدر) این بابیست در بیان سوار شدن به نوبت به اسانید صحیحه و حسنه کالصحیحه منقولست از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه که در وقتی که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله متوجه بدر شدند بیست شتر داشتند و دو اسب یکی از زبیر و دیگری از مقداد بود و بیست شتر را به نوبت سوار می شدند و حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله و حضرت امیر المؤمنین و مرثد یک شتر داشتند و آن شتر از مرثد بود به نوبت سوار می شدند و قریش اضعاف ایشان بودند و مجموع اصحاب حضرت سیصد و سیزده کس بودند بعدد اصحاب طالوت و بعدد اولیاء اللَّه که در زمین می باشند و از اصحاب حضرت صاحب الامرند و احادیث بسیار وارد شده است که در هر شهری از ایشان چند کس می باشند

باب ثواب من اعان مؤمنا مسافرا

(قال رسول اللَّه صلّی اللَّه علیه و آله من اعان مؤمنا مسافرا نفّس اللَّه تعالی عنه ثلثا و سبعین کربه و اجاره فی الدّنیا و الآخره من الغمّ و الهمّ و نفس عنه کربه العظیم یوم یغصّ النّاس بأنفاسهم) این بابی است در ثواب کسی که مؤمنین مسافر را اعانت کند منقولست در صحیح از ابن سنان از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه که حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند که هر که یاری

و مدد کند شیعه اثنی عشری مسافری را حق سبحانه و تعالی بردارد از او هفتاد و سه غم را و حفظ کند او را در دنیا و آخرت از غمهای که سببش را داند و از غمهائی که سببش را نداند و دور کند از او غمهای عظیم روز قیامت را در روزی که نفسها در حلقها گره شده باشند از غم و در بعضی از نسخ بعین مهمله و ضاد معجمه است یعنی همه کس از حسرت و ندامت به دندان گرفته باشند دستهای خود را و در محاسن

یغشی النّاس

که غم همه را فرو گرفته باشد یا دودی از جهنم به صحرای محشر آید که نفس نتوان کشید (و فی حدیث آخر حیث یتشاغل النّاس بأنفاسهم) و برقی کالصحیح روایت کرده است که آن حضرت صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند که هر که اعانت کند مؤمنی مسافر را و کارسازی او بکند حق