لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 356

سبحانه و تعالی بیست و سه غم دنیا را از او بردارد و هفتاد غم آخرت را در روزی که هر کس مشغول خود باشد و متوجه دیگری نشود چون در سفر چنین است و نسخه مصحح محاسن در این حدیث نیز یغشی الناس است مثل سابق و ممکن است که حدیث دیگر باشد یا نسخه صدوق چنین باشد از محاسن و یا تصحیف نساخ شده باشد مطلوب ظاهر است بهر عبارتی که باشد

باب المروّه فی السّفر

(تذاکر النّاس عند الصّادق صلوات اللَّه علیه امر الفتوّه فقال تظنّون انّ الفتوّه بالفسق و الفجور انّما الفتوّه و المروّه طعام موضوع و نائل مبذول بشی ء معروف و اذی مکفوف و امّا

تلک فشطاره و فسق ثم قال ما المروّه فقال النّاس و لا نعلم قال المروّه و اللَّه ان یصنع الرّجل خوانه بفناء داره و المروّه مروّتان مروّه فی الحضر و مروّه فی السّفر و امّا الّتی فی الحضر فتلاوه القرآن و لزوم المساجد و المشی مع الاخوان فی الحوائج و النّعمه تری علی الخادم انّها تسرّ الصّدیق و تکبت العدوّ و امّا الّتی فی السّفر فکثره الزّاد و طیبه و بذله لمن کان معک و کتمانک علی القوم أمرهم بعد مفارقتک إیّاهم، و کثره المزاح فی غیر ما یسخط اللَّه عزّ و جلّ ثمّ قال صلوات اللَّه علیه و الّذی بعث جدّی صلّی اللَّه علیه و آله بالحقّ نبیّا انّ اللَّه عزّ و جلّ لیرزق العبد علی قدر المروّه و انّ المعونه لتنزل علی قدر المؤنه و انّ الصّبر ینزل علی قدر شدّه البلاء) این بابی است در بیان جوانمردی و آدمیت و انسانیت در سفر فتوت و جوانمردی آنست که حق سبحانه و تعالی حضرت امیر المؤمنین صلوات اللَّه علیه را به فتوت یاد کرد

لا فتی الا علی

یعنی جوانمردی منحصر است در