- [مقدمه مصنف ] 1
- [کتاب الحج ] 1
- باب علل الحج 1
- جلدهفتم 1
- [کعبه و شکل آن ] 6
- [وجه نام گذاری بیت الحرام ] 8
- [بیت العتیق ] 9
- [وجه بوسیدن حجر و وضع آن در رکن ] 10
- [حجر از بهشت آمده ] 12
- [استلام حجر] 13
- [مقدار حرم ] 13
- [وجه تسمیه حطیم ] 14
- [رکن یمانی ] 16
- [بلندی کعبه ] 18
- [طواف خارج حجر] 19
- [نامگذاری به بکه ] 21
- [هدیه برای کعبه ] 22
- [تجدید بنای کعبه بدست قریش ] 23
- [اولین کسی که برای خانه های مکه در گذاشت ] 24
- [مکروه است اقامت دایمی در مکه ] 25
- [شیرینی آب زمزم ] 26
- [چرا کوه صفا را صفا نامیدند] 27
- [تلبیه ] 28
- [کعبه قبله مسجد است ] 28
- [وجه احرام ] 28
- [سعی صفا و مروه ] 30
- [یوم الترویه ] 32
- [روز عرفه ] 32
- [مشعر] 33
- [مزدلفه ] 34
- [منی ] 35
- [مسجد خیف ] 36
- [وقوف به مشعر] 36
- [چهار ماه برای حاجی گناه نوشته نمی شود] 39
- [تعظیم کعبه ] 41
- [حج اکبر] 42
- [تکبیر در منی ] 43
- [تعداد حج برای هر نفر] 45
- [نامگذاری ابطح ] 46
- [آب دادن به حجاج ] 46
- [احرام از مسجد شجره ] 47
- [سبب آویختن در کردن شتر و گاو و گوسفند] 48
- [رمی جمار] 48
- [قربانی کردن ] 49
- [حضرت امیر المؤمنین شبی به روز نیاوردند در مکه بعد از آن که هجرت نمودند] 52
- [هر که کجاوه نگاه دارد بقصد رفتن بحج ] 53
- [بروید بحج بیت اللَّه ] 53
- باب فضائل الحج 53
- [تعقیبات رسول اللَّه ] 54
- [قبول قربانی ] 61
- [هفتاد بار لبیک گفتن ] 62
- [دخول حرم ] 63
- [نگاه به کعبه ] 64
- [دخول مسجد] 64
- [نظر به علی ع عبادت است ] 66
- [رجوع بدون گناه از حج ] 67
- [دخول در بیت با امان خدا] 68
- [دخول کعبه ] 70
- [دخول کعبه ] 70
- [ثواب حج ] 71
- [ثواب طواف و نماز و نظر به کعبه ] 73
- [اقامت در مکه ] 80
- [رکن یمانی ] 81
- [بر آوردن حاجت مؤمن ] 81
- [شفاء زمزم ] 84
- [ثواب سعی ] 85
- [ثواب نماز در مسجد] 86
- [نماز در مسجد خیف ] 90
- [وقوف به عرفات ] 91
- [وقوف به مشعر] 100
- [ازدحام مردم و تکبیر گفتن ] 100
- [قربانی ] 101
- [رمی الجمار] 104
- [حلق رأس ] 105
- [هر که حج اسلام را به جا آورد] 110
- [هر شتری که سه سال بر آن حج روند] 111
- [هر کس سه نفر را به حج فرستد] 112
- [هر کس چهار حج به جا آورد] 114
- [هر کس چهار حج به جا آورد] 114
- [هر کس یک سال حج به جا آورد و یک سال نه ] 116
- [هر کس هر سال حج به جا آورد] 117
- [هر کس پیاده حج به جا آورد] 117
- [حج ماشیا بهتر است ] 120
- [حج پیاده امام حسن ] 121
- [حج مقدم است یا جهاد] 121
- [هر کس قصدش رجوع به حج باشد] 126
- [قرض برای حج ] 131
- [حج افضل از نماز و روزه است ] 132
- [حج نیابتی ] 135
- [حج و غفران ذنوب ] 135
- [حج نفی فقر می کند] 135
- [شراکت در حج ] 138
- [صله رحم در حج ] 140
- [صرف پول در حج ] 140
- [حاجی بر سه دسته است ] 146
- [حج جهاد ضعفاست ] 147
- [چهار نفر دعایشان رد نمی شود] 148
- [ختم قران در مکه ] 149
- [ذکر گفتن در مکه ] 150
- [هر که یک سال در مکه معظمه مجاورت کند] 151
- [خواب در مکه ] 152
- [سلام کردن به حاجی ] 154
- [کسی که در راه حج بمیرد] 155
- [ثواب حج بمقدار مشقت حج ] 158
- نکت فی حج الانبیاء و المرسلین صلوات اللَّه علیهم اجمعین 160
- [حج آدم ع ] 160
- [حج نوح ع ] 162
- [حج ابراهیم ] 163
- [حج موسی ع ] 181
- [حج یونس و عیسی ع ] 182
- [حج سلیمان ع ] 184
- [آدم ع بیت اللَّه را بنا کرد] 186
- [حج بدون نیت صادق و نفقه صادق ] 186
- [متعه در حج ] 187
- [حج رسول اللَّه ] 191
- [ابتداء خلقت زمین ] 199
- اشاره 199
- باب ابتداء الکعبه و فضلها و فضل الحرم 199
- [یوم دحو الارض ] 202
- [کعبه بهترین سرزمین پیش خدا] 205
- [تا کعبه هست دین هست ] 207
- [کعبه شکایت کرد در زمان فترت که میانه حضرت عیسی و حضرت محمد که زائران من کم شده اند] 210
- [امام حسین صلوات اللَّه علیه شهید شد و حضرت امام محمد باقر چهار ساله بود] 210
- [سنگی یافتند که در آن نوشته بود منم خداوند صاحب بکّه ] 210
- [بین رکن و مقام بهترین جای زمین ] 212
- [احترام کعبه از ابتدای خلقت ] 213
- [سکینه که حق سبحانه و تعالی در قرآن مجید مکرر فرموده است نسیمی است خوشبو] 215
- [اساس و خانه از طبقه هفتم زمین است ] 215
- [طول کعبه از طرف آسمان و بلندی نه ذرع بود و سقف نداشت ] 216
- [باز سازی کعبه ] 217
- [کسی به کعبه گزند نمی رساند] 221
- [حجاج و خراب کعبه ] 226
- [داستان ابن ابی العوجاء] 227
- [بی احترامی به کعبه ] 235
- [دخول حرم و سلاح ] 240
- [بردن خاک کعبه ] 241
- [پرده کعبه و وقف ] 241
- [کراهه بناء بالاتر از کعبه ] 243
- [بقاء در مکه ] 244
- [شجر حرم ] 244
- [لقطه حرم ] 247
- باب تحریم صید الحرم و حکمه 248
- [هر گاه محرم در حرم کبوتری را بکشد] 248
- [نامگذاری به بکه ] 248
- [کشتن قمری در حرم ] 252
- [اگر تیر را در حل بزند و در حرم بیفتد] 254
- [کندن پر کبوتر] 255
- [پرنده ای که از خارج حرم بیاورند] 255
- [خوردن صید] 256
- [آهوی حرم ] 258
- [خوردن طیر غیر حرم در حرم ] 259
- [اذیت طیر حرم ] 260
- [ذبح از روی اشتباه ] 260
- [اخراج طیر از حرم ] 261
- [کفاره قتل طیر] 262
- [در مکه فقط مذبوح بخر] 262
- [کفاره تخم شترمرغ ] 262
- [کفاره کبوتر] 263
- باب ما یجوز آن یذبح فی الحرم و یخرج به منه 263
- باب ما جاء فی السّفر إلی الحجّ و غیره من الطّاعات 267
- [زمان مستحب برای سفر] 268
- باب الایّام و الاوقات الّتی یستحبّ فیها السّفر و الایّام و الاوقات الّتی یکره فیها السّفر 268
- [زمان مکروه سفر] 272
- باب افتتاح السّفر بالصدقه 277
- باب حمل العصا فی السّفر 279
- باب ما یستحبّ للمسافر من الصّلاه اذا اراد الخروج 281
- باب ما یستحبّ للمسافر من الدّعاء عند خروجه من السّفر 282
- باب القول عند الرّکوب 285
- باب ذکر اللَّه عزّ و جلّ و الدّعاء فی المسیر 287
- باب ما یجب علی المسافر فی الطریق من حسن الصّحابه و کظم الغیظ و حسن الخلق و کفّ الاذی و الورع 290
- باب تشییع المسافر و تودیعه و الدّعاء له 293
- باب ما یقوله من خرج وحده فی سفره 300
- باب کراهه الوحده فی السّفر 300
- [اول رفیق بهم رسان و بعد از آن به سفر رو] 302
- باب الرّفقاء فی السّفر و وجوب حقّ بعضهم علی بعض 302
- [مصاحبت با کسی کن که تو مستفید شوی از او] 303
- [مصاحبت کن با کسانی که مثل تو باشند] 304
- [زیاده نشدند قومی بر هفت نفر مگر آن که صدا و فریادشان بسیار می شود] 307
- [میانه روی در خرج کردن ] 308
- باب الحداء و الشّعر فی السّفر 309
- باب حفظ النّفقه فی السّفر 311
- باب اتّخاذ السّفره فی السّفر 312
- باب السّفر الّذی یکره فیه اتّخاذ السّفره 313
- باب الزّاد فی السّفر 314
- [چون حضرت سید الساجدین بسفر می رفتند بهترین توشه ها بر می داشتند] 314
- [توشه سفر آخرت ] 314
- [از شرف و بزرگی آدمی است که توشه نیکو بردارد] 314
- باب حمل الالات و السّلاح فی السّفر 318
- [اسب مبارک است ] 320
- باب الخیل و ارتباطها و اوّل من رکبها 320
- [لجام زدن اسب ] 321
- [اول کسی که اسب سوار شد] 324
- باب حقّ الدّابّه علی صاحبها 325
- [حق دابه بر صاحبش ] 325
- [زمانی که می شود حیوان را زد] 326
- [احترام بهائم در صورت آنهاست ] 330
- [بر یک طرف زین ننشینید] 330
- باب ما لم تبهم عنه البهائم 331
- باب ثواب النّفقه علی الخیل 332
- باب علّه الرّقعتین فی باطن یدی الدّابّه 337
- باب حسن القیام علی الدّواب 338
- باب ما جاء فی الابل 342
- باب ما یجب من العدل علی الجمل و ترک ضربه و اجتناب ظلمه 351
- باب ما جاء فی رکوب العقب 355
- باب ثواب من اعان مؤمنا مسافرا 355
- باب المروّه فی السّفر 356
- باب ارتیاد المنازل و الامکنه الّذی یکره النّزول علیها 360
- باب المشی فی السّفر 363
- باب آداب المسافر 365
- باب دعاء الضّالّ عن الطّریق 370
- باب القول عند نزول المنزل 373
- باب القول عند دخول مدینه او قریه 374
- باب الموت فی الغربه 376
- باب تهنیه القادم من الحج 377
- باب النّوادر 378
- باب ثواب معانقه الحاج 378
- باب توفیر الشّعر للحجّ و العمره 380
- باب مواقیت الاحرام 383
- [بیان مواقیت پنجگانه ] 383
- [میقات را از اهل محل سؤال می کنند] 387
- [بیان حدود عقیق ] 388
- [احرام قبل از میقات ] 390
- [احرام از مسجد شجره ] 393
- [مستحبات احرام ] 394
- باب التّهیّؤ للإحرام 394
- [غسل قبل از میقات ] 397
- [استعمال بوی خوش قبل از احرام ] 399
- [غسل قبل از وقت احرام ] 402
- [خواب قبل از احرام و بعد از غسل ] 404
- [انواع حج ] 406
- باب وجوه الحاج 406
- [اهل مکه تمتع به جا نمی آورند] 407
- [کسی که عمره را به جا آورد و حج را معین نکند] 412
- [حج تمتع افضل است ] 413
- [بیان تمتع ] 416
- باب فرایض الحج 429
- باب عقد الاحرام و شرطه و نقضه و الصّلاه له 430
- اشاره 430
- باب ما جاء فی من حجّ بمال حرام 430
- [احرام بعد از نماز باشد] 431
- [احرام بعد از نماز ظهر سنت است ] 434
- [نیت حج ] 435
- [دعاء بعد از احرام ] 437
- [خوردن صید قبل از لبیک ] 440
- [جماع قبل از لبیک ] 440
- باب الاشعار و التّقلید 443
- التلبیه 449
- [الفاظ تلبیه ] 449
- [بلند کردن صدا در حال تلبیه برای مردان ] 450
- [جواب دادن با لبیک ] 452
- [تلبیه نیاز به وضو ندارد] 452
- [تلبیه شعار محرم است ] 453
- [مقایسه امت پیامبر با امت موسی ] 458
- [بعضی از محرمات احرام ] 464
- باب ما یجب علی المحرم اجتنابه من الرّفث و الفسوق و الجدال فی الحج 464
- [جماع در احرام ] 468
- [نگاه محرم به نامحرم ] 470
- [مس از روی شهوت ] 473
- [اگر کفاره نداشت ] 474
- [احرام در دو ثوب یمنی ] 476
- باب ما یجوز الاحرام فیه و ما لا یجوز 476
- [مفاخره در حج ] 476
- [احرام در لباس نماز] 476
- [احرام در لباس سبز] 477
- [احرام در لباس چرک ] 478
- [احرام در لباس تنگ ] 478
- [احرام در لباس سرخ ] 479
- [احرام در لباس سیاه ] 480
- [احرام در لباس حریر] 481
- [احرام در لباس رنگی ] 482
- [احرام در لباس زعفرانی ] 483
- [احرام در قبا] 483
- [احرام در لباس رنگ شده ] 484
- [احرام در لباس ابریشم ] 485
- [خلوقی که به کعبه معظمه و به قبر حضرت سید المرسلین صلّی اللَّه علیه و آله می پاشند] 486
- [احرام در طیلسان ] 488
- [احرام در جوراب و کفش ] 489
- [احرام در لباس دگمه دار] 491
- [خوابیدن بر فرش رنگی ] 492
- [احرام در لباس نجس ] 493
- [احرام با اسلحه ] 493
- [لباس اضافی در احرام ] 493
- [احرام در لباس خز] 493
- [پوشاندن صورت برای زنان ] 494
- [زنی که احرام گیرد هر زینتی می تواند کرد غیر گوشواره و گردن بند] 497
- [احرام زن در شلوار] 497
- [عمامه برای زن در احرام ] 501
- [چیزی که سر را نپوشاند] 502
- [کمربند] 502
- باب ما یجوز للمحرم اتیانه و استعماله و ما لا یجوز من جمیع الانواع 504
- [سرمه کشیدن برای محرم ] 504
- [مسواک زدن ] 506
- [نگاه در آینه ] 506
- [حجامت کردن ] 507
- [کندن دندان ] 509
- [خون دمل ] 510
- [حنا گذاشتن ] 512
- [عطر و زعفران ] 513
- [هر که طعامی زعفران دار یا زعفران را عمدا بخورد] 515
- [استظلال ] 522
- [پوشاندن صورت ] 526
- [پوشاندن سر] 528
- [ناخن گرفتن ] 531
- [کندن مو] 533
- [انداختن شپش و مانند آن ] 535
- [شهادت بر نکاح ] 543
- [نگاه به زن ] 547
- [ذبح صید] 548
- [انداختن کنه ] 550
- [اگر از اداء کفاره عاجز شد] 553
- باب ما یجب علی المحرم فی انواع ما یصیب من الصّید 553
- [کفاره قتل شترمرغ ] 553
- [اگر صید را زخمی کند] 556
- [کفاره خرگوش و روباه ] 556
- [کفاره کبوتر] 558
- [کشتن جوجه ] 559
- [کفاره تخم شترمرغ ] 561
- [تعدد قتل صید] 563
- [صید کردن ماهی ] 564
- [قتل ملخ ] 566
- [کشتن مارمالی ] 568
- [محرم اگر خارج از حرم صید کند] 568
- [کشتن زنبور] 568
- [اگر کفاره صید را بدهد گوشت را چه کند] 569
- [حاج فدیه خود را در منی و معتمر در مکه می کشد] 570
- [اگر چند نفر صید کنند] 571
- [اگر مضطر به صید شد] 571
- [صید دریایی ] 576
- باب تقصیر المتمتّع و حلقه و احلاله و من نسی التّقصیر حتی یواقع او یهلّ بالحج 577
- [تقصیر عمره تمتع ] 577
- اشاره 577
- [تقصیر عمره تمتع را فراموش کند] 578
- [شخصی که موی سر را در میان سر گره زده باشد] 579
- [اگر قبل از تقصیر زنش را ببوسد] 579
- [اگر به جای تقصیر حلق کند] 580
- [جماع قبل از تقصیر] 581
- [تقصیر از بعضی از اعضاء] 582
- [اگر قبل از تقصیر وطی کند] 583
- [اگر در مکه حلق کند] 583
- باب المتمتّع یخرج من مکّه و یرجع 584
- [در غسل احرام طهارت شرط نیست ] 588
- باب احرام الحائض و المستحاضه 588
- [حائض طواف و نماز را تأخیر می اندازد] 589
- [اگر در وسط طواف خون ببیند] 597
- باب الوقت الّذی اذا ادرکه الانسان یکون مدرکا للتّمتّع 602
- باب الوقت الّذی متی ادرکه الانسان کان مدرکا للحج 609
- باب تقدیم طواف الحجّ و طواف النّساء قبل السّعی و قبل الخروج إلی منی 611
- باب تاخیر الزّیاره 615
- باب حکم من نسی طواف النّساء 619
- باب انقضاء مشی الماشی 622
- [بنای بر طواف سابق ] 623
- باب حکم من قطع علیه الطّواف بصلوه او غیرها 623
- [قطع بخاطر نماز] 624
- [قطع بخاطر حاجت ] 624
- [قطع برای استراحت ] 625
- [قطع بخاطر نماز مستحبی ] 626
- [قطع برای دخول کعبه ] 627
- [قطع بخاطر نجاست بدن ] 628
- [قطع بخاطر حاجت ] 629
مسیره سته امیال فلیحرم منها) و به اسانید صحیحه منقولست که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر که در مدینه مشرفه یک ماه یا زیاده و کم بماند و خواهد که بحج رود و خواهد که از غیر راه متعارف مدینه مشرفه به مکه معظمه رود چون محاذی مسجد شجره و بیدا شود، و در کافی من البیداء است یعنی مسجد شجره که در بیداست، و بنا بر نسخه اصل محاذات هر یک محاذات دیگریست که آن شش میل است که دو فرسخ باشد از آنجا احرام بگیرد و از این حدیث استدلال کرده اند بر محاذات مواقیت چون شخصی که در مدینه باشد ممکن است او
را که احرام از مسجد شجره بگیرد و به مدینه آید و از هر راهی که خواهد برود حضرت محاذات مسجد شجره را اکتفا فرمودند یا آن که ظاهرش آنست که ظن محاذات کافی باشد پس اگر از راه مانند لحسا بروند و نتوانند بیکی از مواقیت رفتن محاذات هر میقاتی که به او نزدیک باشد بطریق اولی کافی باشد خواهد و جمعی گفته اند که هر گاه دو منزل به مکه داشته باشند که شانزده فرسخ باشد احرام می گیرد.
و احوط آنست که ساعت به ساعت تجدید کند تا جزم به همرسد که از محاذی احرام گرفته است و چون ظاهر شد که وادی عقیق اقلش هشت فرسخ است و در بعضی روایات دوازده فرسخ است در مانند لحسا آسانست ظن محاذات بلکه علم نیز نسبت به بعضی که مکرر رفته باشند ممکن است که به همرسد و احوط آنست که چون به ادنی حل رسد تجدید احرام بکند و احوط آنست که از چنین راهی نروند
باب التّهیّؤ للإحرام
[مستحبات احرام ]
(روی معاویه بن عمّار عن ابی عبد اللَّه صلوات اللَّه علیه قال اذا انتهیت إلی العقیق من قبل العراق او إلی وقت من هذه المواقیت و أنت ترید الاحرام إن شاء اللَّه فانتف ابطیک و قلّم اظفارک و اطل عانتک و خذ من شاربک و لا یضرّک بأیّ ذلک بدات ثمّ استک و اغتسل و البس ثوبیک و لیکن فراغک من ذلک إن شاء اللَّه تعالی عند زوال الشّمس و ان لم یکن ذلک عند زوال الشّمس فلا یضرّک الّا انّ ذلک احبّ إلیّ ان یکون عند زوال الشّمس) و به اسانید صحیحه متکثره منقول است که بیست و
شش سند است که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که چون به وادی عقیق از جانب عراق با به میقاتی از این مواقیت معلومه رسی و اراده احرام داشته باشی اگر خدا خواهد یعنی توفیق کرامت کند و نخواهی به جانب دیگر روی غیر مکه معظمه به آن که خواهد به طایف یا جده رود مثلا که در آن صورت احرام نمی باید گرفت اما اگر خواهد که به مکه رود و هیمه کش و علف کش نباشد از میقات نمی تواند گذشت بی احرام پس موی زیر بغل را بکن و تراشیدن بهتر است و نوره گذاشتن بهتر و ناخنها را بگیر از دست و پا و پشت زهار را نوره بگذار، و اگر کل بدن را نوره بکشد بهتر است و تقدیم و تاخیری ندارد بهر کدام که خواهی ابتدا کن پس مسواک کن و غسل احرام بکن و دو