لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 402

سازی لازم است که غسل احرام بکنی سر خود را مپوشان و بوی خوش مکن و طعامی که بوی خوش داشته باشد مخور که اگر اینها را واقع سازی لازم است که غسل را اعاده کنی و احوط و اولی آنست که هر چه در احرام حرامست بعد از غسل واقع سازد غسل را اعاده کند و اخبار بسیار بر این مضمون وارد شده است (و سئل أبو جعفر صلوات اللَّه علیه عن رجل اغتسل لإحرامه ثمّ قلّم اظفاره قال یمسحها بالماء و لا یعید الغسل) و در حسن کالصحیح از جمیل منقول است از بعضی از مشایخ او که از حضرت امام محمد باقر صلوات اللَّه علیه سؤال کردند از شخصی که غسل احرام کرده باشد و بعد از آن ناخنها را بگیرد حضرت فرمودند که آبی بر آن می مالد و اعاده نمی کند غسل را و پیش

گذشت که مستحب است که چون ناخن بگیرند به جای ناخن را آب برسانند چون از آهن ناخن گرفته اند و آهن کراهت دارد و رفع کراهت به همین می شود.

[غسل قبل از وقت احرام ]

(و لا بأس أن یغسل الرّجل بکره و یحرم عشیّه) و باکی نیست که شخصی بامداد غسل کند و آخر روز احرام بگیرد چنانکه مذکور شد در احادیث سابقه از عمر بن یزید و غیر آن (و ان لبست ثوبا من قبل ان تلبّی فانزعه من فوق و اعد الغسل و لا شی ء علیک و ان لبسته بعد ما لبّیت فانزعه من اسفل و علیک دم شاه و ان کنت جاهل فلا شی ء علیک) عبارت فقه رضویست صلوات اللَّه علیه مؤلفها که اگر جامه را به پوشی پیش از تلبیه می توان از سر بیرون کردن از سر بیرون کن و غسل را اعاده کن و بر