لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 416

چون منافقان قدرت نداشتند که چنین مخالفت صریح کنند بلکه ظاهر ایشان با مؤمنان بود و باطن ایشان با

کفار و عمر و اتباعش ظاهر و باطن شان با کفار بودند لهذا ائمه معصومین صلوات اللَّه علیهم در این باب تقیه کم می فرموده اند در قول و فعل اصلا تقیه نمی کرده اند و حج تمتع می کرده اند و می فرموده اند که اگر هزار یا دو هزار حج کنیم حج تمتع خواهیم کرد

[بیان تمتع ]

(و المتمتّع هو الّذی یحجّ فی اشهر الحجّ و یقطع التّلبیه اذا نظر إلی بیوت مکّه فاذا دخل مکّه طاف بالبیت سبعا و صلّی رکعتین عند مقام ابراهیم علیه السّلام و سعی بین الصّفا و المروه سبعا و قصّر و احلّ فهذه عمره یتمتّع بها من الثّیاب و الجماع و الطّیب و کلّ شی ء یحرم علی المحرم الّا الصّید لأنّه حرام علی المحلّ فی الحرم و علی المحرم فی الحلّ و الحرم و یتمتّع بما سوی ذلک إلی الحجّ و الحجّ ما یکون بعد یوم التّرویه من عقد الاحرام الثّانی بالحجّ المفرد و الخروج إلی منی و منها إلی عرفات و قطع التّلبیه عند زوال الشمس یوم عرفه و الجمع فیما بین الظهر و العصر بأذان واحد و اقامتین و الوقوف بها إلی غروب الشمس و الافاضه علی المشعر الحرام و الجمع بین المغرب و العشاء بها بأذان واحد و اقامتین و البیتوته بها و الوقوف بها بعد الصّبح إلی ان تطلع الشّمس علی جبل ثبیر و الرّجوع إلی منی و الذّبح و الحلق و الرّمی و دخول مسجد الحصباء و الاستلقاء فیه علی القفاء و زیاره البیت و طواف الحجّ و هو طواف الزّیاره و طواف النساء فهذه صفه المتمتع بالعمره إلی الحجّ و المتمتّع علیه ثلاثه اطواف بالبیت طواف للعمره و طواف للحجّ و طواف

للنّساء و سعیان بین الصّفا و المروه کما ذکرناه و علی القارن و المفرد طوافان بالبیت و سعیان بین الصّفا و المروه و لا