لوامع صاحبقرانی، ج 7، ص: 3 صفحه 474

و خواه مذی از او بیاید یا نیاید و در موثق از ابو بصیر منقولست که گفت سؤال کردم از آن حضرت صلوات اللَّه علیه از شخصی که سخن زنی را بشنود از عقب دیواری و او محرم باشد و ذوقش به همرسد تا از او منی بیاید فرمودند که باکی نیست.

و کالصحیح منقولست از آن حضرت صلوات اللَّه علیه در محرمی که گوش دهد به جانب شخصی که با زنش جماع کند و او را منی بیاید فرمودند که باکی نیست و محمولست هر دو حدیث بر آن که عادتش نباشد که از امثال اینها او را منی بیاید و الا مشکل است چون بمنزله استمناست.

و در موثق از آن حضرت منقولست که سؤال کردند از محرمی که مادرش را ببوسد فرمودند که باکی نیست این بوسه مرحمت است آن چه بد است بوسه شهوتست.

[اگر کفاره نداشت ]

(و اذا وجبت علی المحرم [الرّجل ] بدنه فی کفاره فلم یجدها فعلیه سبع شیاه فان لم یقدر صام ثمانیه عشر یوما بمکه او فی منزله.)

منقول است در صحیح از داود رقی که حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه فرمودند که هر گاه شتری بر شخصی واجب شود در کفاره و نیابد شتر را بر اوست که هفت گوسفند بکشد و اگر قدرت نداشته باشد هیجده روز روزه می گیرد در مکه یا در منزلش.

(و ان طفت بالبیت و الصّفا و المروه و قد تمتّعت ثمّ عجّلت فقبّلت أهلک قبل ان تقصّر من رأسک فانّ علیک دما تهریقه و ان جامعت فعلیک جزور

او بقره.)

و در صحیح منقولست از حلبی که از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه سؤال کردم از شخصی که حج تمتع کند و چون طواف و